Eigenlijk kan ik het niet beter zeggen als Kathleen, de madam achter Verbeelding.
Eerst was er hetzelfde soort job in de internetbusiness, dan waren er soortgelijke stressgevoeligheden (stressbuddies voor iets, hé), en toen was er Secret Santa en postte ik aan de late kant mijn verlanglijstje. Mijn hoogsensitieve zelve eindigde met de melding dat ik al content zou zijn met een “fijne meet & greet”. Uiteindelijk bleek Kathleen mijn gulle gever en jawel met “Meet & Greet”.
Gisteren was het dan zo ver. Plaats van afspraak: het stadhuis van Leuven. We begonnen met een tasje thee, gingen verder met een korte “Leuven” rondleiding, aten heerlijk in Muy Sapore, sloten af met dessert en drank ergens op de grote markt … Geen doodse stiltes, geen ongemakkelijke momenten, wel veel raakvlakken en gespreksstof die zorgden dan ik pas na 5 uur getetter voor de eerste keer naar de klok van mijn iPhone keek.
Zoals Kathleen het zegt, ook al is er een leeftijdsverschil, zitten we elk een beetje in een andere fase van het leven toch was er die klik. Inderdaad, zeker voor herhaling vatbaar!
Het doet me besluiten dat blogmadammen toch een speciaal ras zijn, want de madammen die ik tot nu toe in real life mocht ontmoeten waren stuk voor stuk meer dan enkel fijn gezelschap! En dat bloggen an sich, dat is gewoon een verrijking in mijn leven.
