Waarom zijn mooie dingen altijd zo duur? Iemand een leuk, dure “applebet” voor in de kinderslaapkamer?
beeldmateriaal: dng23
Waarom zijn mooie dingen altijd zo duur? Iemand een leuk, dure “applebet” voor in de kinderslaapkamer?
beeldmateriaal: dng23
“Dit jaar gaan we er van profiteren“, zei ik in een van mijn vorige blogjes en vandaag vond ik toevallig dit vakantiepark in Denemarken net naast Legoland. Naar wat ik hier lees dik in orde, maar naar wat ik hier vind ook helemaal niet goedkoop. Het zwembad, het land én de nabijheid van Legoland maken natuurlijk veel goed. De foto’s die ik zag gaven me in ieder geval een “waaw” gevoel.
Als je naar Denemarken gaat wil je natuurlijk meer doen dan zwemmen alleen, en wil je ook echt iets van het land gezien hebben. In hoeverre zoiets makkelijk gaat met drie kinderen is natuurlijk een andere zaak. Een gewoon vakantiehuis zou dus evengoed en waarschijnlijk een goedkopere optie zijn. We zullen wel zien, hebben nog HEEL veel tijd … maar dromen is toch ook leuk …
Zoals beloofd, hier het lievingsreceptje van Mats dat ondertussen hier goed ingeburgerd raakt. We haalden het een paar jaar geleden uit een kookboek van Alpro ‘elke dag gezond”, maar omdat het ons allemaal wat complex leek, maakten wij onze “makkelijke” variant.
Wat heb je ongeveer nodig voor 4 à 5 personen:
* 500 gr gehakt
* 1 ajuin
* 250 gr langkorrelrijst**
* 1 à 1,5 broccoli
* 700 ml melk
* maiezena roux (voor witte sauzen)
* curry poeder
* peper, zout, nootmuskaat
* kruidenbouillonblokje
* Zet de rijst met kruidenbouillon op (rijst + 2 keer het volume rijst in water) laten koken met deksel tot de rijst al het water opnam en de rijst gaar is.
* Was de broccoli, verdeel die in mooie roosjes en kook beetgaar.
* Snij de ajuin en bak die samen met het gehakt af. Kruiden met peper, zout, muskaatnoot.
* Breng de melk aan de kook en gebruik de maiezena roux om een mooie niet te vloeibare bechamelsaus te maken (witte saus voor luie mensen 😉 ). Het is de bedoeling dat het een currysaus wordt dus currypoeder bijvoegen naar believen (1 à 2 koffielepeltjes). Proeven is de boodschap! Bijkruiden met peper en zout.
Is alles klaar? Neem dan een grote ovenschotel en vul met: onderaan het gebakken gehakt, dan de rijst, vervolgens de broccoli en tot slot overgiet je het geheel met de curysaus.
Is alles nog warm? Dan kan je direct beginnen eten. Krijg je gasten of is één en ander al te erg afgekoeld, dan kan het nadien nog even in de oven om terug op te warmen.
Smakelijk!
En de foto’s (genomen op weekend bij niet al te ideale lichtcondities):
** best uncle ben’s of bosto, het merk van Colruyt vinden we nogal plakken, spijtig dat we de 5 kg zakken van uncle ben’s of bosto niet meer vinden bij Colruyt.
Waar ons bezoekje aan de kindertandarts van vorige woensdag niet goed voor is … Toen Mats moest plassen en ik met hem naar het toilet naast de wachtkamer ging, was ik blij verrast toen ik opkeek na het handen wassen. Er hing geen gewone spiegel maar wel dit exemplaar met een fantatische tekst die me in een fractie van een seconde een super goed gevoel gaf. Het begint namelijk met “O, wat ben je mooi …” De tijd om de hele tekst te lezen had ik niet, maar mijn dag kon niet meer stuk.
beelmateriaal: goods
Een paar minuutjes googelen leverde me dit op: Mirror, mirror; een ontwerp van Joop Steenkamer jr. De foto hier geeft het gevoel van voor de spiegel te staan helemaal niet weer. Je moet hem gewoon in levenden lijve zien.
Voor zover ik heb kunnen ontdekken: verkrijgbaar in twee afmetingen en in verschillende talen. Misschien wat duur voor zomaar een spiegel in het gastentoilet, wel een heel leuk ding om iemand heel speciaal kado te doen.
Natuurlijk ook weer online te vinden: hier of hier of elders …
Dit jaar gaan we er van profiteren, en dus was dit weekendje weg aan een heel mooi prijsje (vroegboekactie bij onze zomervakantie) mooi meegenomen. En zoals een collega vorige week nog zei, we hebben iets met Nederland. Lekker dichtbij, want de kindjes houden niet van ver autorijden, en vaak ook mooie natuur en omgeving. Voorlopig toch want ergens beginnen we toch plannen te smeden om volgend jaar een keertje richting Denemarken te trekken (over kinderdromen -vooral die van Filip- weet je wel).
Nederland dus, en ook deze keer een bungalowpark. We hebben drie waterratten in huis (en de jongste is misschien nog de ergste) en dan is dat zwembad altijd geweldig goed meegenomen als het weer wat tegenzit. Roompot Weerterbergen was het deze keer.
De bungalow: wat afgeleefd maar wel ruim (alleen was er geen kinderstoel te bekennen, net toen we toch maar beslisten de trip-trap thuis te laten.).
Het park zelf: in orde, met zelfs nog een leuk stukje bos achteraan en net naast een natuurgebied).
Het zwembad: een degelijk kinderbadje met glijbaan, het grote zwembad mèt golfslag (en max 140 cm diep) en een lekker warm buitenzwembad.
En ‘t was weer leuk:
‘t is weer voorbij en ondertussen kijken we al uit naar het volgende weekje weg … Dit jaar gaan we er echt van profiteren!
* Mats z’n favoriete gerechtje: ovenschotel met gehakt, rijst, broccoli en currysaus. Ik zal hier binnenkort het gerechtje eens uit de doeken doen.
Weekje weg? Neen, weekendje weg …
En als u me nu wil excuseren, heb nog wat was te sorteren.
Later meer.
Een geweldige klok met woorden in plaats van cijfers van Biegert & Funk.
De QlockTwo toont de tijd door middel van woorden die oplichten. Je kan de klok kopen in verschillende kleurtjes en talen, én er is een Nederlandstalige versie.
Ik stel me alleen wel vragen over de leesbaarheid bij fel daglicht. Online hier te koop.
beeldmateriaal: QlockTwo
Zelf ben ik nog altijd tevreden van onze Starck klok die zich gelijk zet met Greenwich tijd en dan weet je natuurlijk altijd exact hoe laat het is! Wat een luxe.
“Oho, ik heb zorgen, oho, ik heb zorgen …” van Louis Neefs dreunt al een ganse morgen door mijn hoofd.
Kleine kindjes, kleine zorgen. Grote kinderen, grote zorgen.
Voila, en de rest hang ik niet aan jullie neus.
Een hebbeding, niet voor mezelf maar wel voor de handige harry’s hier ten huize. Aangezien Arne in de ban is van disco-bars, lampjes en techniek is deze electronica kit van Sparkle Labs hem op het lijf geschreven (en erg bevorderlijk voor zijn hele fijne motoriek).
Jammer dat het begeleidend boekje natuurlijk in het engels zal zijn, en dat de shipping kosten vrij hoog uitvallen. Maar één dezer gaat het er toch een keertje van komen want de psychomotorisch therapeute raadde aan om Arne heel fijn speelgoed aan te bieden. Lego was nog niet fijn genoeg … eerder strijkparels of zo van die dingen. En toen dachten we aan deze electronics kit. En als er al eens iets kapot gaat, dan kan papa wel makkelijk aan de juiste onderdeeltjes raken.
Voorlopig nog niet gevonden op de europese webshop markt, alleen verkrijgbaar in States …
beeldmateriaal: Sparkle Labs
Na deel 1 van Tobie Lolness, nu ook met veel plezier deel twee ‘de ogen van Elisha’ gelezen. Zoals het een goed jeugdboek betaamt vielen aan het eind alles puzzelstukje in elkaar en werd het een echte happy ending. De cirkel is rond!