blog.vierenveertig.be

Texel, dag 5 en wij zijn het nog lang niet moe, vandaag staan we zelfs om 9:30 klaar voor het familieprogramma Wad (ook van Ecomare). We gaan bij een uitwateringssluis én bij laag water met hengeltje (gemaakt van een bamboestok, koordje en wasknijper) krabbetjes vangen. Vooral Mats blijkt de ideale locatie gekozen te hebben want hij haalt de ene krab na de andere boven. In totaal met de ganse groep wel 100 krabben gevangen, een puike prestatie. Daarna gaan we het wad op en kunnen we met visnetjes nog wat andere beestjes vangen. Het is opmerkelijk hoe het water in het teruggaan ons op de hielen zit. De Ecomare dame van dienst (die we gisteren nog zagen bij het voederen van de zeehonden) geeft een duidelijke uitleg bij alles wat er gevangen werd op kindermaat en Arne legt een gedegen kennis aan de dag. Het is duidelijk dat hij bij het sleepnetvissen van dag 2 heel goed opgelet heeft. Echt een aanrader die excursies van Ecomare.

Het zwembad is een aangename verfrissing want zelfs hier is het 28 graden. En ik ben blij met de wasmachine want de kleren van de kinders stinken uren in de wind (zouden vissers zo altijd ruiken?)

Om 18:30u worden we nog verwacht voor een robbentocht naar het  Eierlandse gat. Het is best spannend op de boot van de jongste houdt er niet van in het gareel gehouden te worden (lees: hij doet liever zijn zin en kan zich als de beste loswrikken uit onze houdgreep). Het boottochtje is geslaagd en we zien op twee plekken een groep robben of zijn het zeehonden rusten op het wad. Een schoon zicht, maar het is wel frisjes op de boot. De volgende keer toch een fleece meepakken. Klein minpuntje, een beetje extra uitleg op de boot zou wel fijn geweest zijn. ‘t Kan niet altijd perfect zijn natuurlijk.

Texel overtreft onze verwachtingen.

Vandaag Ecomare bezocht, het zeehonden- en vogelopvang en ook het natuurcentrum van Texel. Gezien hoe ze kleine “huilers” (door de moeder verlaten zeehondjes) verzorgden en hoe de anderen gevoederd werden. Verder de tentoonstelling bekeken en achter Nand gelopen (de Beco is soms wel handig om zo’n ventje even te demobiliseren).

Op het strand een ballen-bij-gebrek-aan-knikkers-baan gebouwd (opnieuw komt de eer aan Arne, ‘t wordt waarschijnlijk wel duidelijk wie de creatiefste ziel is huize 44) en eens goed nat geworden (de kinderen toch). Nand is er zelfs in geslaagd via z’n kleren een schepje mee terug te smokkelen …

En om de dag af te sluiten een kleine fietstocht tot in de De Koog en een partijtje voetbal net voor het slapengaan. Meer moet dat niet zijn.

Lang geslapen (dat ze dat thuis ook eens doen), met de fiets naar het Sommeltjespad, het Sommeltjespad gewandeld ( ik vooral genoten van de bomen met gezicht) en met de fiets weer terug.

Het vlot van Arne getest en zeewaardig bevonden.
Ons verbaasd over Nand zijn taalvorderingen.  “Arne fits vallen” is dus echt wel een zinnetje van drie woorden ;-).

Genoten van … vakantie!

De dag begint zwaar bewolkt en winderig, maar omdat we op voorhand al een sleepnet excursies boekten staan we om 10:30u -voorzien van laarzen en winddichte jas- aan strandpaal 33 klaar (Onze eerste ontdekking op Texel: de strandpalen).

De sleepnet excursie was super, samen het grote sleepnet door het water trekken en daarna de vangst bekijken begeleid door de deskundige uitleg van een vrijwilliger/gids. We weten nu hoe je het verschil ziet tussen een mannetjes- en vrouwtjeskrab (weten jullie dat?), welke kwallen er in de Waddenzee zwemmen (blijkbaar kunnen kwallen niet goed tegen stormweer want het lag er vol met dode kwallen). En om de kinderen te plezieren: een echte krabbenrace.

Onderweg naar ons huisje nog gestopt bij de enige vuurtoren van Texel, 116 trappen beklommen, genoten van het uitzicht (nadat de hoogtevrees overwonnen was), nog wat op het uitgestrekte strand gespeeld en gevliegerd.

Een vlot geknutseld (de eer komt Arne toe) en de dag afgesloten met een frisse duik in het zwembad. Vooral Nand was blij dat hij een kleine glijbaan vond in het kinderbadje.

Veel te laat in bed …

Een rit van zo’n 5,5 uur (vooral het laatste stuk net voor den Helder en het aanschuiven voor de overzetboot verlengden onze reistijd enorm), bracht ons uiteindelijk op Texel.
De eerste kennismaking met onze woonst-voor-een-week was een aangename verrassing. Een mooi huisje met een prachtig interieur (‘t zou zo uit een interieurboekske kunnen komen en veel mooier dan ze op hun website tonen). De wasmachine en droogkast in de berging zijn een leuke extra (want daarvoor hebben we in ieder geval niet betaald). Na het eten nog snel de zee en het strand verkend, getoast op de vakantie (met Kidibul en chips) en daarna moe, maar tevreden in bed.

Het belooft een fijne week te worden!

Aftellen naar vakantie, de resterende werkdagen zijn nog op één hand te tellen.
De brief die gisteren toekwam met de toegangsbadge van ons vakantieverblijf bracht ons al in de juiste stemming. We zochten met Arne op google maps het huisje waar we gaan verblijven  (nu we ook ons huisnummer weten). Ondertussen zijn de reisgidsen opengeslagen en de eerste plannen gesmeed.  Texel here we come, of toch bijna!

We hebben zelfs een europese reisverzekeringskaart aangevraagd (ik wist niet eens dat dat bestond). Je weet maar nooit.