De Waddeneilanden, ze beginnen een speciaal plekje in ons hart te veroveren. Lang geleden bezochten we Texel, vorig jaar kozen we voor Schiermonnikoog en deze keer was Ameland aan de beurt. We hebben er totaal geen spijt van en zouden liefst van al gewoon rechtsomkeer richting het Noorden maken. Ameland is niet autovrij, dus voor mij heel wat minder inpakstress. Gewoon met de auto op de overzet en de vakantie kan beginnen. Ter plekke is een auto nuttig om te winkelen want de afstanden zijn groter dan op Schiermonnikoog.
Ons verblijf
Wie me kent weet dat ik een zwak heb voor mooie vakantiehuizen. Vorig jaar ging ik op zoek naar moois op Ameland voor deze paasvakantie. Het huisje dat we uiteindelijk boekten was officieel tweede keus, maar achteraf gezien was Roots het beste huisje want de locatie was gewoon de max. Erg rustig geleden met aan de achterkant zicht op de duinen en op een paar honderd meter van de zee. Mooi ingericht (met hangende stoel, zalig om in te lezen), goeie bedden, wasmachine en een sauna. Buiten op het terras (met windscherm) en in de tuin hoor je alleen de vogeltjes en het ruisen van de zee. Genieten!
In Nederland hebben ze geen Paasvakantie wat maakt dat de prijzen nog schappelijk zijn (geen idee wat dat in de zomer zou zijn) en het er die periode erg rustig is (wij zijn vooral Duitsers tegengekomen).
Gedaan?
Een week (of in dit geval 6 dagen) is altijd veel te kort, dat is duidelijk.
Fietsen: met de fiets naar het Oosten van het eiland. Mooi! Heen was met heel veel rugwind (en dus supervlot) … terug was natuurlijk andersom. Gelukkig hadden we onze benen goed ingevet. We klokten af aan 21 km. En Nand, die heeft flink doorgetrapt. Nice!
Ter info: de fietspaden zijn hier super en gaan door de duinen. Fietsen meebrengen of huren is echt wel een must.
Natuurcentrum: Een tentoonstelling over de natuur op Ameland, een aantal aquariums (fascinerend hoe een krab een kokkel probeert te openen en op te eten) en een uitkijktoren.
Landbouw- en juttersmuseum Swartwoude: Klein maar fijn. Voor Mats een must do.
Strandexcursie: Met een gids van Staatsbosbeheer een wandeling maken door de duinen en het strand en heel veel schelpen gezien.
Blokarten: In november maakten de mannen voor het eerst kennis met blokarten en dat wilden ze zeker opnieuw doen. Nand kon ook mee dankzij een duozit. Een topper en vooral Mats had de kneepjes helemaal te pakken. En blokarten op het strand is natuurlijk dubbel zo leuk als blokarten op een parkeerplaats. Dit smaakt naar meer.
Boogschieten: Mats heeft een zwak voor boogschieten. Met Kerst lagen er een paar pijlen onder de Kerstboom (de boog hadden we al). We konden het dus niet maken om niet te gaan boogschieten toen we zagen dat dat mogelijk was op het strand. We hebben ons goed geamuseerd en de gast van Ameland Adventure heeft er een toffe namiddag van gemaakt. Ook Nand heeft dat goed gedaan en kreeg best wat high-fives.
Bos- strand en vuurtorenexcursie: 11 km was ons net iets te ver om een pikkedonker-wandeling naar de vurentoren te maken en dus schreef ik ons maar in voor de bos- strand en vuurtorenexcursie. Om 19u stonden we klaar onderaan de vuurturen. We bleken de enige vijf mensen die inschreven en dus hadden we zowaar een privé-gids. Eerst ging het langs het bos en een eendenvijver naar de duinen en het strand. We kregen uitgebreide informatie, konden massa’s vragen stellen, zagen het licht van de vuurtoren aangaan bij valavond, …
De tocht eindigde bij de vuurtoren Bornrif waar we de 236 treden beklommen om bovenaan te genieten van het uitzicht. In de verte zagen we zowel de vuurtorens van Terschelling, Vlieland en Texel oplichten. Aan de andere kant zagen we de vuurtoren van Schiermonnikoog. Een aanrader. En zeg nu zelf, mijn foto’s van de vuurtoren zijn best geslaagd.
Kokkels zoeken: Mats wilde per se kokkels zoeken en dus vertrokken hij en Filip naar het wad nadat ze eerst de waterstanden gecheckt hadden. En de dag nadien? Toen stonden er kokkels op het menu. Lekker! Trouwens, gewoon die kokkels in een emmer met zeewater observeren is echt de max. Ik zou daar uren op kunnen kijken.
Zeehonden en robben spotten en over de schelpenbank lopen: Waddeneilanden… dan denk je direct aan zeehonden. Dat kon dus niet ontbreken om onze 6-daagse af te sluiten. Eerste effe voet aan wal op de schelpenbank zetten om dan daarna verder koers te zetten richting het Robbeneiland om daar die schattige beestjes te observeren. De boot was zo goed als leeg dus plek met hopen … duidelijk laagseizoen.
Restaurant: Ook al hebben we aan de Filip een goeie kok toch proberen we elke vakantie één keer op restaurant te gaan. We proefden van het Amelands lamsvlees en meerval. lekker!
Geocachen: Altijd plezant om een paar cachen mee te pakken als we op de fiets zitten.
Teppe schieten: Don’t ask! Vlaamse folklore op Nederlandse bodem en Nand vond het plezant. Hij heeft ter plaatse een 1 centje muntje gevonden uit de oorlogsjaren van 1942. Oog voor detail.
Gelezen: Een boek dat zich op Ameland afspeelt en ter plekke in de boekenkast stond. Geen hoogvlieger maar ik weet nu wel wat sukermantkes zijn.
Elke keer weer merk ik hoe erg we allemaal van zo’n weekje weg genieten. Ook al erger ik me wel eens (net zoals thuis) in de oudste zoon die liefst van al een ganse dag achter zijn laptop hangt, durven de zonen elkaar wel eens in de haren vliegen (meer dan eens), … maar toch is het ook weer allemaal anders dan thuis. Er is tijd, tijd om niks te doen, tijd om te lezen, tijd om op het strand te zitten, tijd om te fietsen, tijd om te ontstressen.
Ik begin alvast aan nieuwe plannen… iemand tips?
