Zou dat niet de max zijn? Een leuk gereedschapskistjekastje voor tegen de muur. Misschien raakt zo alles wat makkelijker terug op z’n plaats en hoef ik niet telkens op zoek naar een kruisschroevendraaier als er weer eens een paar batterijtjes moeten vervangen worden.
beeldmateriaal: Anomyn Design
Had ik al gezegd dat het de verkeerde kant uitgaat met ‘de lijn’? Misschien moet ik hier binnenkort een uitgebreide post aan wijden. In ieder geval, de suikerverslaving piekt, het cijfer op de weegschaal ook. De wilskracht om er eindelijk eens komaf mee te maken, die ontbreekt voorlopig.
Ik maak mezelf hoogstwaarschijnlijk iets wijs, maar met deze Withings Smart body analyzer (een paar weken geleden gezien in een boek over design) zal afvallen in ieder geval wel erg hip zijn, smartphone app incluis.
beeldmateriaal: Withings
Drie weken geleden mochten we naar de film. De nieuwe Lego Movie stond op het programma. Het begin vond ik het wat moeilijk om volgen. Een moeder van drie lijkt soms wat te veel aan haar kop te hebben om zich volledig te laten gaan bij een film. De zonen, die waren duidelijk wel mee. De verrassende wending aan het eind liet veel puzzelstukjes legoblokjes in elkaar vallen. De film is ook een serieuze les moraal voor ouders. Je moet de film gezien hebben om me te begrijpen. Geen spoilers hier.
De jongste zoon loop nog altijd de titelsong te zingen. De oude zoon wilde graag weten hoe de film gemaakt werd. En natuurlijk is alles op het www te vinden. Kijk maar:
Een nieuwe film, dat gaat meestal gepaard met de lancering van nieuwe reeks producten, zo ook bij Lego. De zonen mochten één van de dozen uitproberen … met succes!
En deze keer doet moeder niet moeilijk als het niet allemaal volgens plan gaat.
We werden uitgenodigd op de persvoorstelling van de Lego Movie en kregen een Castle Cavelry doos mee naar huis.
De afwezigen hadden ongelijk. Het was echt wel tof die big blogameetup die Soetmin organiseerde (een dikke pluim voor de organisatie!). Een toffe locatie, lekkere bagles en massa’s verleidelijke cupcakes. Er waren zelfs goodiebags gevuld met leuke spullen. Ik word instant vrolijk van het stukje gele tafelzeil met witte bollen dat ik in mijn zakje vond. En voor één keertje bracht mijn verjaardag me geluk: een leuk stofje kwam mijn richting uit.
Wat de avond echt dubbel-super-mega-tof maakte was de babbel met bekende en onbekende blogsters: Nike, een beetje een oude bekende; An, haar mooie foto’s zeggen het allemaal; No butterfly, bij mij vooral gekend van Instagram; Karen, een super creatieve madam; Griet, geen idee of ze hakken droeg maar ze is duidelijk geen kleintje; Linske, volop in blog-promo modus (ik ga toch eens een paar tips proberen), Loup-je, een toffe madam en alle andere dames wiens (blog-)naam ik me niet meteen herinner. Hopelijk denkt Soetmin eraan binnenkort een bloglijstje online te zetten.
Voor foto’s zal je elders moeten kijken. Het was pas onderweg naar huis dat ik besefte dat ik geen fotomateriaal had om deze blogpost op te vrolijken.
Ik had mijn huiswerk niet erg goed gedaan, blijkbaar was er nog volk wiens blog ik al wel eens passeer. Die babbel zal voor de volgende keer zijn … ik hoop in ieder geval op een tweede editie! Waar kan ik me inschrijven?
Vorige week hadden we een Bongo bon te spenderen. De keuze was snel gemaakt, het werd de C-Mine Expeditie in Genk. We hadden tijd genoeg en konden er ook nog de Conflict en Design tentoonstelling meepikken.
Het Dialy Needs design van Studio Segers kreeg onze volle aandacht. Natuurlijk, want boer Mats was erbij. City Farming is in, en het Dialy Needs concept laat je met oog voor detail genieten van je stadstuintje (kippenhok inbegrepen). Mag dat ook in een plattelandstuin?
Geniet van nog van een zonnige zondag!
Beeldmateriaal: Studio Segers
Soms ben ik blij als een blogger foto’s toont van een hemdje dat maanden onafgewerkt in de kast lag, maar uiteindelijk na lang wachten toch als ‘klaar’ mag worden gezien.
Zelf heb hier een lange lijst met loose ends, het ene eindje nog losser en langer dan het andere. Dingen waar ik ooit aan startte of zelfs gewoon niet begon (maar waar ik wel het al materiaal voor in huis haalde): kussenovertrekken die een extra lintje nodig leken, een kast die al weken smeekt om uitgeruimd te worden, een reeks fotoboekjes die ik zelf wil maken (de foto’s zijn afgewerkt, daar is het dan bij gebleven), …
Er liggen zelfs nog ergens een paar rollen behang die ik jaren later zelfs niet meer omhoog wil wegens een ander gedacht.
Het blijft knagen en rondjes lopen in mijn hoofd. Ik beloofde nog iemand een fushia smile, de schoolwebsite heeft nog een paar foto’s nodig, … Neen, ik ben het echt nog niet vergeten.
Voor mijn gemoedsrust zou het veel beter zijn als ik één voor één komaf maak met die loose ends en dus probeer ik lijstjes te maken en ben ik blij als ik nog eens iets kan schrappen. Vorig weekend maakte ik menu’s voor het verjaardagsfeest van mijn schoonmoeder en keek ik al eens even naar de foto’s voor de schoolsite (maar de foto’s staat er nog altijd niet op). Ondertussen zijn er weer een paar nieuwe dingen toegevoegd aan het lijstje. Dweilen met de kraan open … I know.
Ben ik de enige die zo gekweld wordt door die losse eindjes?
Een lange werkdag (ik klopte af op 12,5 uur van voordeur tot voordeur). Veel quality time met de zonen schiet er dan niet meer over, ben al blij als het hoogstnoodzakelijk gedaan raakt: huiswerk rond, tanden gepoetst en op een degelijk uur in bed.
En dan? In plaats van hersenloos achter de tv te kruipen, neem ik in dezelfde toestand de laptop op schoot. Om wat te doen? Mijn feedly checken en mooie dingen spotten op Pinterest. Dit keer leek ik vooral nood te hebben aan Effeweg Eyecandy. Ik kwam weer een paar schatjes tegen: vakantiehuizen in Nederland waar ik best wil vertoeven.
Wanneer zijn we nog eens weg?
De boshut – Vierhouten
Een weekend of week helemaal midden in het bos. Graag!
Het Catshuis – Ouddorp
A-frame huisje in Zeeland en op wandelafstand van van het strand.
Fint – Ameland
Vertoeven op één van de Waddeneilanden?
Groentehuis op Kennemer Duincampings Geversduin – Castricum
Een huis om op te eten. Het nodigt de mensen uit aan de slag te gaan: om te zaaien, te planten, te oogsten en te koken. Als dat niet op Mats zijn lijf geschreven is … (eerlijk gezegd: ik durf het hem niet te tonen want dan wil hij morgen gewoon vertrekken).
Zelf leuke vakantiehuizen in de aanbieding? Je mag ze hier altijd delen!
Zijn ze niet mooi, die kaartjes van Bonbonbazar? Eindelijk eens een toffe kaartjes om te geven aan vrienden die het momenteel moeilijk hebben. Of als je iemand moet bedanken.
beeldmateriaal: Bonbonbazar
Soms kom je kladversies tegen die nooit online raakten, maar die je wel raken. Dit is er eentje van vorig jaar 26 januari, die vermoed ik vervangen werd door deze:
Een dag van hoge koorts afgewisseld met de euforie van de Junifen (aka Nurofen Junior, het wondermiddel), een klein vodje in de zetel, van change of plans (voor mij toch) en uithuizige zonen (de oudste twee dan toch).
Een dag van troetelen en vertroetelen, me warmen aan het slappe kacheltje op mijn schoot, samen badderen en van een rustig avond alleen met zieke Nand in pyjama op de zetel.
Zaterdag.
Het begon met een collega die me -wachtend op de trein- meetroonde naar de enige parfumerie die Brussel-Centraal rijk is. Ik rook er j’adore van Dior en vond dat best lekker ruiken.
Daarna volgde er (Valentijn indachtig) een foto van mijn geurtjesschap op Instagram die bij andere Instagrammers peilde naar hun geurtjesschap. Hun reacties kan je hier ook lezen en hier kan je al een eerste bijdrage vinden. Ik weet alvast dat ik één dezer in Brussel-Centraal ook eens die Be Delicous van DKNY ga testen …
En wat staat op jouw geurtjesschap? Laat je commentaar hieronder of zie het als een stokje: ik zie graag jouw geurtjesschap op jouw Facebook, Instagram of blog verschijnen!
