Belofte maakt schuld en omdat ik lang geleden een reviewke beloofde, volgt die hier:
De oer-hollandse bolderkar nieuwe stijl, waar ik als een blok voor viel, we zijn er nog steeds supercontent van. Als het even kan (maw als de te bezoeken locatie het toelaat) wordt de bolderkar in de auto geladen. Naar de dierentuin, het bos, het strand … steeds met onze coocarooc breeze. Onze buggy is duidelijk naar de tweede rij verhuisd.
Het was in het begin vooral wennen aan al die nieuwsgierige hoofden die steeds naar de kar draaien. De leukste vond ik wel een kindje dat riep tegen z’n mama: ‘Kijk, mama, wat een leuke buggy-kar”.
Het lukt zelfs om onze drie gasten netjes in de kar te stapelen (grapje, ze kunnen er gewoon met z’n drietjes samen in, het is dan wel krap, maar het lukt). Of zoals vorig weekend, één of twee kindjes in de kar en dan er nog een paar grote zakken met zwemspullen bij, geen enkel probleem. En al dat gewicht, dat is misschien wat harder trekken, maar er zitten -volgens manlief- hele goeie rollementen in.
De bolderkar is vrij makkelijk in en uit elkaar te halen (alleen is er wel wat kracht nodig om de rugleuning los te maken) en alles kan zonder problemen in de kofferbak van een gewone VW Golf.
Wat ik nog een beetje mis? Een systeempje om achteraan de kar jassen te hangen. Als het te warm wordt voor een jas wordt die nu gewoon in de kar gegooid, en dat in combinatie met in- en uitklimmende kinderen, dat geeft vuile jassen (zeker als het was modderig is …). Ik overweeg om zelf iets te maken. Een soort van brede lus waar je de jassen kan tussen klemmen met een gesp (een beetje te vergelijken met de jassen die soms onder de klep van de boekentassen worden gestoken). Misschien een tip voor de ontwerpers?
En het grootste voordeel? Die kinderen zijn na een half jaar nog steeds zo enthousiast over hun bolderkar, dat ze bijna ruziën om de kar te mogen trekken.
Mission accompished … mama is muilezel af. 🙂
Pingback: verlanglijstje « fie vertelt