Een palmboom mèt kokosnoten en vuile handen: het resultaat van een kleine uurtje prutsen!
Hij kwam, hij kwam, die goede lieve Sint! Omdat papa vanavond net voor bedtijd is vertrokken richting Champs Elysees voor één of ander jobke en vermoedelijk pas zondagmiddag zal terug zijn, is de Sint een paar daagjes voor z’n naamdag al langs gekomen. Hij was vandaag toch al te gast in de kleuterschool, de lagere school en de kribbe dus heeft hij geen grote omweg moeten maken om ook ons huisje te passeren.
Filip en ik waren vandaag thuis wegens playbackshow op school en zo konden we samen genieten van drie (of eerder twee want Nand vond uiteindelijk z’n tekenpen en wat papier leuker dan al de rest) enthousiaste gezichtjes.
En morgen kan ik al bellen naar de speelgoedwinkel waar de Sint z’n spullen haalde, want de inwoners van het duplo huisje kunnen zich wel heel goed wassen met twee lavabo’s, maar voor kleine en grote boodschappen moeten ze elders terecht. Ze hebben we een flashy roze toiletbril maar het bijpassend toiletje zat niet in doos (Arne heeft blijkbaar oog voor zo’n dingen). Juist moet juist zijn, dus wordt de jacht op het ontbrekende toiletje morgen geopend ;-).
En Nand, die tekende voort …
Op school doen ze sinds dit schooljaar mee aan de Tutti Frutti actie en elke woensdag is er fruit op school. Een goed reden om zelf ook te starten met een vitamientjesoffensief en tot op heden is het ons gelukt om (bijna) elke dag een stukje fruit mee naar school te nemen. En het lijkt ook te werken, de snottepieten zijn voorlopig zo goed als weg gebleven!
Streefdoel is om het vitamientjesoffensief vol te houden tot eind juni …
Trouwens voor de mama’s die ooit borstvoeding gaven, de avent potjes zijn ideaal als fruit- of koekdoosje (gevuld met letterkoekjes) en lekbestendig. Bij ons worden ze nog dagelijks gebruikt.
En blijkbaar moest er ook zout op de schoen. Ik ben duidelijk niet meer mee met de tijd, het had iets met Professor Van Den Uytleg te maken.
Voor het eerste gespot in een tijdschrift (maar vraag me niet meer het welke) en nadien er meer over gelezen hier, en hier en ook hier.
De special edition fles van Evian ontworpen door Paul Smith. Een prachtige fles, mooie strakke belijning met een speels accent. Ik ben voor!
Het ging daarstraks over extra bijdragen op persoonlijk GSM gebruik als je een GSM en abonnement van het werk hebt. Toonden ze een dame die bij Essent werkt die blijkbaar al een persoonlijke bijdrage geeft voor het privé gebruik van haar GSM. Tot slot toonden ze ook nog eens een printje (ik vermoed haar loonfiche) waar met zwarte stift alle bedragen waren doorstreept en alleen dat van die bijdrage zichbaar gelaten was. Ze vergaten blijkbaar wel een “goeie” zwarte stift te gebruiken, wat je kon zonder probleem zien wat het nettoloon van die dame was. Tja, dan haal je eens het nieuws, weet meteen heel vlaanderen wat je maandelijks op je zichtrekening krijgt … Zou dit per abuis of eerder een beetje express gebeurd zijn (misschien zoeken ze bij Essent nog personeel en was dit een verdoken oproep daarvoor)?
Jullie al eens van waving lucky cats gehoord? Ik tot daarjuist in ieder geval niet.
Mijn verhaal begint vorig weekend toen we naar een verjaardagsdrink mochten in een bruine kroeg naast het water in Niel. Het was in de namiddag, dus de kids konden wel even mee. Eens binnen in het café, begint Nand vol jolijt te gibberen. Ik dacht eerst dat hij reageerde op iemand, maar toen ik eens beter keek had ik door dat hij een gekke gouden kat in z’n vizier had. Een gekke gouden kat die met één pootje constant stond te wuiven. Effectief wel grappig om te zien, en omdat de dame aan de toog toch wel Aziatische roots had (en de kat in een rijtje met andere memorabilia stond) ging er ervan uit dat dat één of ander souvenier was.
Nu woensdagavond was ik te gast op een event van Microsoft in de showroom van Vitra. Het event viel wel mee, maar het feit dat het daar vol met mooie (en dure) design staat, maakte het voor mij natuurlijk des te interessanter. En om mijn verhaal kort te houden, wat stond daar op hun tafeltjes: jawel, twee wuivende katten.
Hetzelfde object op twee totaal verschillende locaties, of hoe kitch bijna verheven wordt tot design alleen al door zijn omgeving en de sfeer die errond gecreëerd wordt.
Deze foto kan je ook hier vinden.
Wikipedia leert me ondertussen dat de Maneki Neko of Lucky Cat uit de Japanse traditie stamt. Een Lucky cat brengt geluk voor de eigenaar. Een opgeheven linkerpoot zou klanten moeten aantrekken, een opgeheven rechterpoot brengt geld.
En wil je zo’n beestje bezig zien, dan kan je natuurlijk altijd op youtube terecht.
Filip moet morgen en overmorgen naar Nederland voor ‘t werk, mee de klank verzorgen voor een grootse Sinterklaasshow die blijkbaar ook op RTL4 zou uitgezonden worden (Jammer dus, want dat kunnen we hier niet zien).
Pittig detail, alle medewerkers moeten als Zwarte Piet aan het werk. Haha, ik zie Filip daar al staan als Zwarte Piet achter de monitormix … met onhandige zwarte handschoentjes. Ben curieus hoe dit verhaal gaat aflopen, want liefst van al doen ze gewoon hun job zonder al dat verkleedgedoe!
Ik kreeg een Kreativ Blogger Award van vixilady … vertel 7 dingen over jezelf. Bij deze, zeven dingen die je misschien nog niet over mij wist:
En omdat ik nu goed op dreef ben, toch nog een extra 8ste om af te sluiten.
Bij deze ben ik rond en omdat ik de Kreativ Blogger Award al op zowat elke mogelijke blog heb zien verschijnen, speel ik hem niet door. En wie em nog niet gehad heeft, men rape hem hier maar op!
Omdat Photoshop nog net iets te moeilijk is voor Arne en Mats gebruiken zij Tux Paint. Een gratis tekensoftware, zomaar gewoon te downloaden,ook in het Nederlands, met een beveiligbare print functie en veel geluidjes. Het proberen waard voor creatieve kids.
Wij hebben zowel de Paint als de extra “rubber stamps” geïnstalleerd. En het resultaat: echte kunstwerkjes!
Met dank aan mijn schoonbroer die ons deze link jaren geleden al bezorgde!
