blog.vierenveertig.be

Omdat ik het beu ben per loopronde als maar meer afval en blikjes in de grachten te zien liggen. Er moeten in Heist-op-den-Berg veel mensen met een drankprobleem rondfietsen aan de bergen afval te zien.
Blijkbaar vindt onze gemeente schone straten (waar wel een toeristische fietsroute doorloopt) niet zo belangrijk, dus start ik maar een kleine guerrilla actie en hoop ik dat Google deze post ergens hoog bij de zoekresultaten toont. Gemeen? Misschien wel, maar eerdere meldingen bij de gemeente leverden weinig op.

Nog even en ik trek met de oudste zonen en met een hoop vuilniszakken de straat op om de ‘indevuilbak” actie kracht bij te zetten en dan bel ik met plezier een journalist. Loslaten of oplossen, niet? Waar gaat het naartoe met deze wereld (en het straatje van mijn vader)?

Update: blijkbaar heeft mijn laatste mail naar de gemeente toch effect gehad want vandaag zag ik een paar gemeentewerkers met vuilniszakken sleuren. Hopelijk wordt er ook nagedacht aan een manier om definitief komaf te maken met al dat zwerfafval.

De hal: fotocollectie, trouwe vriend, veel jassen en de enige plek in huis waar het plafond zijn beton-look gehouden heeft. Ooit wil ik de fotocollectie vervangen door een grote raamsticker met deze vertrouwde tekst. Ooit. Ondertussen genieten we dagelijks van de fijne foto-herinneringen.

Ik las erover hier , hier en hier. Hoe je door al het moois op internet, soms vergeet de schoonheid in je eigen huis te zien. Dus zo af en toe, hier een paar foto’s van een paar mooie hoekjes of kantjes huize vierenveertig.

Het was op de valreep dat ik de .03 Maarten van Severen tentoonstelling in het Designmuseum zag. Een kleine tentoonstelling, maar ik vond het wel fijn te zien hoe de .03 stoel gegroeid is uit de .02 nadat de grote baas van Vitra zich ermee bemoeide. De kinderen vonden het iets minder (mama, wanneer gaan we verder, mamaaaaa …), maar die hadden even later weer meer plezier in het Gravensteen.

Net voor de vertrokken stapten we Lejardinbohémien binnen. Het zag er een leuk en gezellig plekje uit en ik had wel zin in een kommetje soep. Tijdens het weekend geen soep blijkbaar en ondertussen was het brood ook uitverkocht. Geen probleem voor ons, met een tasje thee en chocomelk waren we ook best tevreden. De drank liet heel lang op zich wachten (De eerste landing chocomelk was tegen de grond gegaan, maar moest de tweede landing dan nog aangevlogen worden?). De taart was OK, maar ik at -eerlijk gezegd- al lekkerder en de chocomelk van de kinderen was – denk ik- van pure chocolade en daarom door hen niet zo lekker bevonden. Een leuk concept leek het aan de buitenkant, maar ik had van de binnenkant iets meer verwacht.