Nul-tolerantie achter de schoolpoort, elk voet die scheef gezet wordt wordt onmiddellijk bestraft met het overschrijven van “de 10 verbods-regels”. Vergeet het kind in kwestie ‘s avond z’n straf te schrijven of te laten handtekenen, dan mag hij de dag nadien een extra geschreven exemplaar binnenbrengen.
Nog even en we arriveren terug in de tijden waar ze met de regel op de vingers kletsten. Ik dacht dat je gedrag kan veranderen door het goede te belonen en niet door het slechte constant af te straffen, maar blijkbaar is dat principe nog niet tot achter de schoolpoort geraakt. Aan de schoolpoort zelf wordt wel gemord, maar voorlopig durft niemand zijn mond opendoen .
Ondertussen lijkt Arne wel dikke pech te hebben, begin vorige week mocht hij al twee keer schrijven (omdat hij het de maandagavond vergeten was), gisteren mocht hij opnieuw twee keer schrijven (omdat hij het opnieuw vergeten was, want neen in de agenda staat dat niet (of het moest klassikaal strafwerk zijn)) en ook vandaag had hij blijkbaar een voet langs de verkeerde kant van de rode lijn gezet om z’n pennenzak te pakken. En neen, Arne zal wel niet heilig zijn, zo realistisch ben ik wel, maar te is te. Wat een regime, in de refter mag niet gepraat worden en o wee dat er met de poep op het werkblad van een houten tuinbank wordt gezeten, … En blijkbaar, elke speeltijd andere juffen om straffen uit te delen, dus niemand die weet hoeveel keer een kind die regels kan schrijven.
Dus wat doet Arne tegenwoordig op maandagavond? Na een uur intensieve logopedie mag hij om 19:30u eerst nog aan z’n strafwerk beginnen (waar hij met z’n dyslexie ook heel lang aan bezig is, over de fouten zaag ik al lang niet meer). Eerst strafwerk natuurlijk en pas daarna huiswerk want als het strafwerk niet klaar is, mag hij de dag erop er weer een exemplaar bij doen. Het duizendveld dat hij eigenlijk moet oefenen wordt met een half oog overlopen omdat het echt wel bedtijd is.
Wat doet Arne op dinsdagavond? Dan schrijft hij opnieuw strafwerk, om dan nadien z’n taak te maken en dan voor het slapengaan z’n dagelijkse logo oefenwoordjes en de -door mama- verplichte lectuur.
Wat doen arne op woensdagavond? Extra oefenen voor dictee, lezen, … en hopelijk deze keer geen straf schrijven.
Mij goed dat kinderen af en toe straf krijgen. Als ze het verdienen, verdienen ze het, maar elke week x aantal keer een aantal regels overpennen is volgens mij ook niet de oplossing en gewoon apenwerk. Laat die kinderen tijdens de middag of speeltijd in de refter nablijven met één of andere rotklus. Arne opperde ondertussen al dat hij tijdens de vakantie misschien een paar versies vooruit kan schrijven (zodat hij niet telkens tot ‘s avonds laat moet zitten pennen).
En ook al is het niet netjes, maar doordat ik het stilaan zat begin te worden, begint Arne zich ook vragen te stellen over het nut van straf schrijven. Gisteren nog vertelde hij dat de meester het strafwerk na het ophalen direct in de vuilnisbak keilt. Ik suggereerde zelfs dat hij misschien moest proberen z’n straf te recuperen uit de vuilnisbak. Maar blijkbaar moet strafwerk afgegeven worden aan de juf of meester die de straf uitdeelde (en dat is dus meestal niet zijn eigen meester).
Neen, ik heb er genoeg van, het is al een opgave om met Arne alle andere taken op een avond verwerkt te krijgen. Die massaal veel vellen strafwerk zijn er echt te veel aan …
Een duidelijk misnoegde mama. Ben ik de enige?
Winkeltjes gedaan, een poging gedaan om het Modemuseum te bekijken (dat helaas dicht bleek wegens nieuwe tentoonstelling, wel spijtig dat ze er niet aan denken om zoiets ook uit te hangen zodat geïnteresseerden niet aan de deur moeten staan rommelen, zich afvragend waarom het op slot zitten van de deur niet overeen komt met de openingsuren op het bordje ernaast.) Vondst van de dag was Boon, een prachtig interieur en heerlijke chocolademelk terwijl je verderop de chocolatier aan het werk ziet. Hier wil ik zeker nog komen. Boeken kijken in de Standaard en speelgoed keuren in Den Olifant. En er in slagen niet al te veel geld uit te geven. Nice!
