Vorige weekend planden we een verrassingsweekendje voor de kids (waar die Libelle bungalow-actie-boekjes goed voor zijn). Al een hele week wisten de twee oudsten dat er iets op komst was. Donderdagavond vertelden we wat de verrassing was: een paar daagjes weg naar een vakantiehuisje. En die oogjes die glinsterden nogal (alleen daarvoor zou je het doen). Naar waar? Dat zouden ze wel merken. Arne gokte Zeeland, maar toen we vrijdag in de auto vertelden dat we naar het vakantiepark reden waar we eerst met het veerpont de Maas over moeten én met dat leuke zwembad, was de sfeer voor het weekend meteen gezet. Landal Lommerbergen is voor ons een oude bekende, en elke keer is ons verblijf daar goed meegevallen.
Hoe meer we richting Noord-Oosten gingen, hun dunner het laagje sneeuw werd. Ik begon me zelfs af te vragen waarom er twee slees in de koffer zaten want ik had me aan pakken sneeuw verwacht ;-). Zwembad (met zandbak), binnenspeeltuin en lekker eten (dank je wel chefs van dienst, Filip en Mats), meer moet dan niet zijn. En het dikke pak sneeuw dat zondag viel was natuurlijk de kers op de taart.
De kiekjes spreken voor zich:
