Na twee nachten op hotel in Zirndorf was het tijd om verder te trekken richting Neustift. Jarig zijn op vakantie is altijd plezant en ‘s morgens jarig zijn in Duitsland en ‘s avonds je verjaardag vieren in Oostenrijk is nog plezanter. Zelfs de autorit was de moeite via de Romantische Straße (en op een zwarte zaterdag was daar geen enkele file te bespeuren).
Ter info: voor het eerst in jaren was ik mijn verjaardag zelf vergeten bij het wakker worden. Het was manlief die me er ‘s morgens aan herinnerde.
Neustift ligt iets ten zuiden van Innsbruck in het Stubaital. Het vakantiehuis “Zum Stubaier Gletscher” dat ik vorig jaar vond, is – hoe kan het ook anders- een fijn staaltje van effeweg eyecandy. Volledig in hout met een strak design. Heel erg ruim ook. Drie (of bijna 4) verdiepingen. Onderaan de ingang, bergruimte (en droogkamer voor de skibotten en in ons geval: wandelschoenen), daarboven twee slaapkamers met elk een eigen badkamer en ontbijthoek. Op verdieping 3 opnieuw twee kamers met elk slaapplek voor vier met badkamer en daarnaast nog een keuken en eetkamer met plek voor 14 personen. Boven de keuken is er dan nog een ruime vide. Plaats genoeg (en zeker een aanrader voor wie nog een verblijf voor veertien personen zoekt in Oostenrijk)!
Ook met de eigenaars hadden we getroffen. Bijzonder vriendelijke mensen met goeie tips en plezante verjaardagswensen voor mij.
De week was veel te kort, daar zijn we het allemaal over eens maar we hebben van elke minuut dubbel en dik genoten. Slapen in absolute stilte (als de kinderen al/nog slapen), buiten kijken en alleen de donkere nacht zien, niet uitgekeken raken op de vergezichten, … Ik denk dat er van onze bende wel een paar mensen nog maanden of jaren over de bergen gaan dromen.
Wat hebben we zoal gedaan?
Gewandeld, veel en hoog.
Van plan om te gaan wandelen in de bergen?
- Degelijke wandelschoenen zijn geen overbodige luxe (en je kind in sandalen meesleuren naar een Gletscher om daar een zware wandeling door de sneeuw te maken, dat is gewoonweg kindermishandeling). Met krantenpapier krijg je wandelschoenen ook sneller droog.
- Pak een picknick mee (een stevige snee brood met confituur smaakt dubbel zo lekker bij zo’n uitzicht).
- Elk kind een klein rugzakje met een fleece, regenjasje en wat drank. We zouden de eersten niet zijn die verrast worden door een onweer of een stevige regenbui.
- Bij Decathlon verkopen ze wandelstokken aan een heel schappelijke prijs. Ik moet zeggen dat ze goed van pas gekomen zijn (en werken erg motiverend voor kinderen).
- Koop bij het kantoor van toerisme een kaart die je een ganse week gratis gebruik laat maken van de liften en bussen, een gratis ritje op de rodelbaan en één keer gratis zwemmen in het zwembad. Onze Stubai Super Karte was zijn geld echt waard (en buiten geld voor eten hebben we amper nog iets uitgegeven).
Scheibenweg (Schlick 2000): Bij de eerste lift kan je een houten schijf huren die je terwijl je naar beneden wandelt via een gleuf naar beneden kan laten rollen.
Kleine tip: Begin de wandeling bij het bergstation Kreuzjoch en ga naar beneden via de Naturlehrweg, de Schlickeralm (toffe waterspeeltoestellen), Erlebnisweg en Panoramasee. Wij volgden het (slechte) advies van de dame die ons de schijven gaf en moesten eerst het pad helemaal naar boven tot het begin van de Scheibenweg. Niet ideaal.
WildeWasserWeg: Een toffe wandeling langs de oevers van een riviertje en een paar watervallen. Vooral de Grawa waterval maakte indruk (of was het het pad omhoog naast de waterval om een paar uitkijkpunten te bereiken hogerop?). Het was in ieder geval een huzarenstukje om die uitkijkpunten naast de waterval te bereiken en eens boven leek het ons veiliger het pad verder naar boven te nemen dan via dezelfde weg terug af te dalen. Het resultaat: een ware bergwandeling langs een klein padje vol rotsen en stenen. Voor sommigen grenzen verleggen, voor anderen (eigenlijk ik) een les in onvoorzichtig in een rugzak (waarin ook het broodmes voor onze picknick zat) rommelen. Gelukkig had ik pleisters bij…
Wandeling op de Elfer (Elfer 11): Opnieuw een stevige klim (met dank aan Mats voor de route) tot de Elferhütte en daarna de Panoramaweg en het Sonnepad. Wandelen in en boven de wolken.
Wandeling met stip (en waarschijnlijk het absolute hoogtepunt van de week):
Gletscherpad (Stubaier Gletscher): Sneeuw in de zomer, alleen dat al spreekt tot de verbeelding (en niet alleen bij de kinderen). We hadden het weer mee (een stralende zon, maar ook: smeltende sneeuw en natte wandelschoenen), gelukkig maar. Ook al wisten we niet goed of we de wandeling van de Rotadlkopf naar de Schaufelspitze (Top of Tyrol) zouden aankunnen, we vertrokken met de instelling “als het echt niet meer gaat, komen we terug”. Na twee uur ploeteren (en vooral klimmen) in de sneeuw, bereikten we de Top of Tyrol op 3210 meter hoogte. Wat een voldoening (en uitzicht, dat zeker). De picknick smaakte dubbel zo goed.
De route terug ging eens zo vlot (het was vooral naar beneden ‘lopen met grote stappen’ in de sneeuw en met een kleinere beklimming aan het eind) en op nog geen uur stonden we weer bij de stoeltjeslift. Hier gaan we nog jaren over spreken. Ik zeg het u: jaren!
Amusement:
Mountain cart: Dit was een must-do voor de zonen en die hadden natuurlijk snel de rest van de bende overtuigd en dus reden we woensdagmorgen richting de Muttereralm om daar een paar ritjes naar beneden te racen. Ter info: voor 11u ga je aan halve prijs naar beneden (en dat maakt wel een redelijk verschil). Ben je van plan meerdere keren naar beneden te racen, dan kan een liftkaart voor een halve dag misschien wel voordeliger zijn. Ik heb me ook aan een ritje gewaagd en even een dikke 5 km naar beneden bollen in een driewielig karretje is meer dan gewoon fun. Ik raad wel een stevige sport-BH aan voor de dames.
Amusement op de Koppeneck (Serles): Mooi weer, een paar meertjes en waterspeeltuigen. Af en toe mogen de wandelschoen ook eens uit.
Serlesblitz Sommerrodelbahn (Serles): En dan met de rodelbaan naar beneden. Ambiance.
Stubay: Slecht weer (zoals vorige vrijdag: pijpenstelen van ‘s morgens tot ‘s avonds) dan kan er gezwommen worden in het zwembad. Er is een zoutwaterbad buiten, en verder nog een paar glijbanen, …
Spijs en drank:
We hadden op voorhand al een lijst opgesteld met wat we zoal konden eten (dat bespaart veel denkwerk op vakantie zelf) en afgesproken wie wat mee zou brengen en wat we ter plaatse moesten kopen. We hebben lekker gegeten: full-option hamburgers met frietjes, wraps, bbq, … Brood werd ‘s morgen vers gehaald bij de bakker of in de Mpreis in Neustift (de laatste dag merkte manlief dat er in Krüsback (dichterbij) een Spar was).
Als afsluiter gingen we eten bij Skiaml. Typisch Oostenrijks en heel lekker.
En zo zaten de 9 dagen Duitsland en Oostenrijk er weeral op.
Time flies when you’re having fun.
