Ilse in Londen

Alleen reizen, het is niet mijn sterkste kant. Maar af en toe moet een mens eens uit zijn comfort zone stappen, zoals ik vandaag. Een interessante conferentie, die kan je toch niet zomaar laten schieten.
Als een flinke meid stapte ik daarstraks vol zelfvertrouwen de metro op om in Brussel-Zuid terug af stappen en me daar aan een paspoort controle en metaaldetector te laten onderwerpen.

Terwijl nieuwe dingen me in het verleden makkelijk wat stress bezorgen, viel het vandaag super mee. Ik moest wel aan iemand vragen (eerlijk is eerlijk) waar de Eurostar te vinden was in Brussel-Zuid maar voor de rest heb ik alles netjes alleen afgehandeld.
De Eurostar rit verliep vlot, mede door mijn buurman (en Engelsman) die me om te beginnen complimenteerde met mijn Engels (Oh, yes!). Daarna ging het gesprek vlotjes verder omdat de plek waar ik momenteel werk, ook de plek was waar hij vandaag vandaan kwam.
Enne, die Oyster cards voor de metro kan je ook op de Eurostar kopen, direct weer een zorg minder.

In Londen St.Pancras was het gewoon de grote massa volgen. Er is gewoonlijk maar één way out en ik wist verbazend goed de metro te vinden. Geen idee hoe ze het doen. In Brussel heb ik altijd de grootste schrik de verkeerde kant uit de gaan. Die Britten hebben dat duidelijk beter aangepakt. Ik heb nooit moeten zoeken naar een juiste richting, heb me zelfs totaal niet verloren gevoeld (iets wat me in Brussel wel eens durft te overvallen). Zelfs met één overstap onderweg heb ik vlotjes mijn bestemming bereikt. Daar heb ik welgeteld één keer een straat terug moeten oversteken om bij het hotel te raken.

Tip: Mijn Londense collega op ‘t werk had me voor ik vertrok nog een nuttige app bezorgd, Tubemap. Echt een aanrader!

Hoogtepunt tot nu toe? Horen dat je eigenlijk voor eind februari boekte in plaats van maart. Enne, totaal niet gepanikeerd. Ik was gewoon al blij dat die vent me redelijk rap kon zeggen dat er nog kamers vrij waren. Oef. Ik was zelfs bereid geweest om de volle pot opnieuw te betalen als ik maar een bed had. Erg veel moeite heb ik niet moeten doen om de prijs naar beneden te krijgen, de dame in kwestie stelde me direct voor dat ik gewoon het prijsverschil kon bijpassen. Nog een oef en vooral: dank je wel, Ibis voor de geste (en neen, dit is niet gesponsord)! Dit ga ik nooit meer voorhebben, vanaf nu worden data 5 keer gecontroleerd (ha, ik ben een echte gebruiker, de schuld bij mezelf leggen. Dat er daar vandaag ook een gast stond die blijkbaar voor vandaag binnen een jaar geboekt heeft, kan natuurlijk ook iets zeggen over de gebruikersvriendelijkheid van hun site.)

En dus zit ik hier, op mijn eentje in een hotel met zich op de achterkant van (denk ik) het Royal National Theatre.

Laat ons hopen dat ik de komende twee dagen van verdere fratsen gespaard blijf want dit is way outside my comfort zone.