We genoten vorige week van een lekkerweg vakantie bij het Lauwersmeer. Met een kleine vertraging (zo een weekje zonder internet is niet slecht) hierbij een verslagje voor de annalen, dag per dag.
Ziehier dag 1:
Murphy had het op ons gemunt: eerst een kapotte sensor in de auto die ons verplichtte een paar uur later te vertrekken dan gepland en daarna een paar gebotste vrachtwagens die de snelweg blokkeerden. Het kon de pret niet bederven en we vertrokken vol verwachting naar het eind van de wereld, ook wel het Lauwersmeer genoemd.
Het gesnuister in de reisgidsen had iets opgeleverd. Manlief wilde in Lemmer het Woudagemaal bekijken en wij knikten volmondig ja. Het Woudagemaal is één van de pomphuizen dat ervoor zorgt dat Friesland geen natte voeten krijgt. Het unieke aan de pompen: ze werken op stoom. Mama genoot van de architectuur, de mannen lieten zich gaan in de wereld van techniek. Voor wie in de buurt is, zeker een bezoekje waard.
En dan was het richting Lauwersoog, het hoge Noorden van Nederland: Natuurdorp Suyderoogh als bestemming, een kleinschalig Landal vakantieparkje, maar wel midden in het Nationaal Park Lauwersmeer.
Het huisje dat viel eerlijk gezegd tegen. Misschien hebben we de laatste jaren teveel luxe gehad, maar vuile spiegels, lelijke kinderplakkertjes her en der, smaakloze inrichting, veel te weinig kasten, stofdraden en overal waar je kan kijken vast tapijt (manlief en Nand zijn duidelijk huisstofmijt gevoelig, ze hebben best wat afgesnotterd en geniesd). En een ijskast die altijd opengaan als je iets in de vaatwasser steekt? Liever niet.
Neen, nummer 93 is geen meevaller (sommige huisjes zijn hier privé bezit en veel beter ingericht, we stellen ons tevreden met een wasmachine en droogkast 😉 ) Man, wat zou ik me graag uitleven om zo’n huisje aantrekkelijker en gezelliger te maken.
Gelukkig maken het zicht op het meer en de prachtige natuur heel veel goed! We riepen een traditie terug in leven en zetten onze vakantie in met een echte toast: santé!
