oftewel een heel chique naam voor een bungalowpark. Omdat het deze zomer niet zal lukken om op “vakantie” te gaan wegens de komst van onze derde spruit, hadden we voor de voorbije week een weekje zeeland geboekt.
Omdat ikzelf de laatste weken vooral bezig geweest was met het voorbereiden van een “usability” seminarie voor ‘t werk (dat gelukkig goed onthaald is geweest) was er van inpakken voor vrijdag nog niks in huis gekomen. Vrijdagmorgen is er dus nog serieus gestreken en gepakt om iets na de middag richting Nederland te vertrekken.
Ons weekje was super en zowel Arne en Mats hebben genoten, zelfs al bestond het dagelijks programma uit niet veel meer dan op het strand schuppen, een bezoekje aan het zwembad en wat spelen. Meer hebben ze blijkbaar niet nodig. En hoewel Mats op dag twee nog vroeg om naar huis te gaan, verkondigde hij op dag drie dat hij nog heel lang in ons vakantiehuisje wilde blijven. Arne had halverwege de week ook vrienden gemaakt, Sam en Kobe, twee kindjes die net als onze jongens met plezier in het zand zaten te schuppen. Hij was zo in de wolken van z’n vrienden dat hij regelmatig naar die jongens vroeg (zelf begon ik me al een stalker te voelen omdat hij te pas en te onpas vroeg of hij met die kindjes mocht gaan spelen.).
Ondertussen zijn we weeral een dag thuis en is er al heel wat was de wasmachine en m’n strijkplank gepasseerd en daarjuist zei Mats nog dat hij maandag terug naar Zeeland ging in plaats van naar school.
Ondertussen zijn we bijna “bungalowpark”-expert (volgens één van m’n collega’s toch). En hierbij onze bevindingen:
Locatie was super, we zaten op 2 minuutjes stappen van het Oosterschelde-strand en ons huisje had zicht op het haventje. Het vakantiegevoel was er dus meteen.
Het huisje zelf: voor 2 volwassen en 2 kinderen was het toch vrij klein en het interieur was wat verouderd. Maar de locatie maakte natuurlijk veel goed zeker als je vanuit de zetel het water en de boten kon zien. Als we nog eens terugkomen gaan we zeker voor een groter huisje. Ik vermoed dat de grotere huisjes ook in privé-bezit zijn, en dus stukken beter uitgerust (dan ons mini-huisje).
Uit eten: we zijn één keertje “op restaurant” geweest, café-restaurant Bestevaer. De bediening was heel vriendelijk maar als je steak en zalm bestelt van bijna 20 euro per persoon, verwacht je wel iets meer dan een mini steak met wat verse groentjes en een blikje opgewarmde groentjes. De zalm was ok, maar ook hier weer dezelfde verse groentjes. De kindjes aten kipfilet met frietjes, maar de kipfilet had zo’n verdachte textuur dat je er bijna aan zou twijfelen of het effectief kip was. Met dessert en een paar drankjes bij waren voor dat etentjes 88 euro kwijt voor 2 volwassenen en 2 kindjes. Persoonlijk zou ik voor dat geld beter verwachten. Halverwege de week werd het ons wel duidelijk. Dagelijkse zagen we een bestelwagen van DELI XL passeren.
Het zwembad: toen we de eerste keer gingen zwemmen lag er onder de aankleedtafel (we hadden een baby verkleedhokje genomen voor ons vieren) iets van bedenkelijke afkomst en hing er ook een heel onaangenaam geurtje. Het zwembad zelf was wel te doen maar vrij koud, zeker als je even stilzat in of naast het water. En een heel groot minpunt, voor het buitenzwembad moest je via plexi luikjes naar buitenzwemmen, die luikjes zaten met inoxen vijzen vastgemaakt. Toen ik Filip hierover een opmerking maakte zei hij me dat hij eerder al daartegen was gebotst en dat het geen deugd had gedaan. Kortom, we hebben al beter gezien.
Ik denk dat elk bungalowpark wel zo z’n pro’s en contra’s heeft. 5 Jaar geleden gingen we naar Center Parcs Erperheide, best OK maar verschrikkelijk druk in het zwembad en binnenspeeltuin en toch vrij prijzig. Daarna werd het Landal Lommerbergen, de bungalows zagen er wat afgeleefd uit (ondertussen zouden die allemaal vernieuwd zijn), maar de omgeving is echt wel rustig en het zwembad was tiptop in orde. Half mei gaan we daar voor de zoveelste keer naartoe met de schoonbroer, schoonzus en een bende kindjes. Ondertussen hebben we ook al Landal Roekenbosch en Landal Port Grève aangedaan.
Voorlopig zweren we bij dit soort formules, een huisje niet te ver van huis, met amusement (vooral een zwembad) in de buurt. We gingen 6 jaar geleden nog naar de Ardèche, maar 2 bezoeken aan spoed en terugkeren met een kreperende man en een kleine baby op de achterbank hebben me wat terughoudender gemaakt wat betreft locaties verder van huis.
En ondertussen zijn we weer thuis en gaat het leven z’n normale weekendgangetje, winkelen (vandaag voor iedereen nieuwe schoenen wezen kopen), zwemles, korfbal, … Arne is met z’n neefje en nichtje meegemogen naar een circus (we verwachten hem zo meteen thuis) en Mats heeft genoten van die paar uurtjes extra aandacht (hij heeft zelfs met papa appeltaart gebakken).
