Vrijdagmorgen iets voor 10. De auto is ingeladen, de laatste shopping is gedaan en de fietsen hangen stevig aan de achterklep. Denemarken: here we come!
Het is de eerste keer dat we ons met het volledige gezin aan zo’n afstand wagen. Een kleine duizend kilometer en een huiseigenaar die ons om 17u verwacht … de beslissing is snel gemaakt om er een tweedaagse rit van te maken. Gelukkig maar, na anderhalf uur rijden komt de eerste ‘zijn er we er bijna’ ons al ter ore. Er zullen er nog een paar volgen.
Duitsland is groot en massa’s baustelle passeren onze route. Naarmate onze rit vordert, verandert ook de tijd op bestemming van de GPS van 16 naar 19 uur. Gelukkig hebben we een twee uur voor we onze eerste slaapplaats bereiken, een fijne onderweg-sport gevonden: maaidorsers tellen. Tegen 19 uur staat de teller op 27 stuks. Voor de zonen had de rit langer mogen duren op voorwaarde dat het tellertje nog wat verder omhoog ging.
Ambiance was er wel:
Ons bed voor de nacht is in de orde. Niet helemaal mijn ding, maar meer dan slapen zullen we er ook niet doen. Ik slaap met Mats en Nand op één kamer terwijl Filip en Arne de andere kamer bezetten. Eerst eten we echte haven-fastfood en strekken we de benen in het lokale haventje. En daarna: slaapwel!
