Al een hele week was Arne aan ‘t aftellen. Elke avond was het van “mama, hoeveel dagen is het nog?” En vandaag was het eindelijk zover : Gymkana. Of om het anders te zeggen:”behendigheidswedstrijd voor tractoren”. Jawel, als boerenkleinzonen lijken ons beider jongens de nodige agrarische genen geërfd te hebben, en vooral een meer dan gewone interesse in het rijdend materieel. Jawel, tractoren, maaidorsers, … laat maar komen. Ondertussen is het al zover dat Arne, ook al kan hij niet lezen, weet van welk merk een tractor is: “da’s een Newolland (New holland), en een Fendt, ….” Daarstraks zei hij nog: “die tractor daar heeft neef R. in ‘t klein.”
En vandaag was het dus zover voor de 19de keer al werd ons dorpje overspoeld door tractoren van heinde en verre (en ik vrees dat ik er waarschijnlijk ook al voor de 19de keer zal bij geweest zijn, indertijd hardwerkend als lid/leiding van de KLJ, ondertussen als mama van 2 kerels).
Het begon vanmorgen al. Er was een herdenkingsmis voor mijn moeder en nadien werden alle tractors één voor één gewijd door meneer pastoor. Arne en Mats gaven hun ogen de kost. Na de middag was het dan tijd om die tractoren zelf aan het werk te zien met allerhande proeven en natuurlijk zelf ook aan het werk te gaan met de kindergymkana (het ganse verhaal in ‘t klein met speelgoedtractors en go-carts).
Hieronder een paar sfeerbeelden om papa te plezieren:
En papa? Papa heeft het ganse gebeuren moeten missen wegens andere verplichtingen (een job op front stage op Pukkelpop, hij zal het dus wel niet al te erg gevonden hebben dat hij de Gymkana moest missen). Trouwens papa zal nog tot zondagmorgen in de Limburg vertoeven. Het thuisfront zal nog 2 drukke dagen hebben, mama moet donderdag en vrijdag naar Wetteren …. de kids zullen heel vroeg uit de veren moeten.