Verwaarlozing, dat is het woord dat bij me opkomt. Algemene verwaarlozing van huis en tuin en daar moet dringend komaf mee gemaakt worden. Gelukkig was er vorige weekend een feestje gepland. Vorige zaterdag was het hoog tijd om in gang te schieten en te starten in de tuin. Het (meeste) onkruid werd overwonnen, een paar bloempotten werden schoon geboend (tja, als je beslist witte bloempotten op een Noord-gericht terras te zetten, dan is dat problemen zoeken) en paar andere potten werden verhuisd.
Samen met Mats sprong ik de lokale plantenzaak binnen. De keuze was beperkt, maar we vonden toch een paar dingen die we wel zagen zitten. Het duurde nog tot zondag even voor de gasten arriveerden om onze aankopen in een pot te krijgen. Maar -en nu komt het- sinds die potten het terras opfleuren, voelt ondergetekende zich een heel stuk opgewekter. Ik had dat al veel eerder moeten doen, die bloemetjes kopen.
Trouwens, de tuintafel buiten halen en deftige afschrobben maakte ook wel een wereld van verschil.
