Dit was Schiermonnikoog

Elke Paasvakantie proberen we een dichtbij-vakantie te plannen. De voorbije jaren was dat altijd op een vakantiepark. Deze keer pakte ik het anders aan. Het was coup de foudre, de muur van dit huisje en daarom moest en zou ik er naartoe. De rest? Die moesten gewoon maar mee. Schiermonnikoog, daar waren we nog niet geweest, dus dat kwam goed uit.

Naarmate de trip dichterbij kwam brak me toch een paar keer het angstzweet uit. Een eiland zonder auto’s? Hoe kunnen we onze spullen dan op bestemming krijgen? En geen vakantiepark? Hoe lang gaat het duren eer de kroost begint te zeuren om een zwembad?

Ondertussen hebben we een heerlijke week op dat auto-arme eiland achter de rug. Eigenlijk zaten we gewoon op een groot vakantiedomein waar net zoals op een vakantiepark de auto’s moeten achtergelaten worden op de parking (hier dan op het vasteland).
De bagage en fietsen, die raakten makkelijk ter plaatse dankzij het vernuft van manlief die onze bolderkar wat ombouwde. Ga je zonder fiets, dan kan je gewoon direct op de bus.

Het was wel even zoeken naar ons huisje want het dorpje heeft een wirwar van wandelpaadjes achter de huizen (en daar moeten we dus zijn). We hebben zelfs even aan de verkeerde deur staan duwen. Maar al bij al vonden we snel onze woonst voor één week.

Mats, die net als ik (en later ook Filip) zijn gezondheid niet helemaal mee had, lag niet veel later met een dikke keel en koorts in de zetel. Van een goed begin gesproken. De jongen is de hele dag super flink geweest, niet geklaagd, zelfs nog heel flink gefietst toen we van de overzet kwamen. Gelukkig brachten een paar dosissen Nurofen en een goede nacht soelaas. Op dag twee was de koorts weg, de keelpijn heeft het wel nog een paar dagen volgehouden.

 Ons verblijf:

Het huisje dat we huurden lang in het centrum van het enige dorpje dat Schiermonnikoog rijk is. De enige supermarkt en bakker op wandelafstand. Vanuit de kamers boven zagen we uit op de zuidkant van het eiland en natuurlijk ook zon van ’s morgens tot ergens in de late namiddag.

Een huisje met charme ook. Twee muren in de living waren bedenkt met delfts-blauwe tegeltjes. Verder een goed uitgeruste keuken en twee trappen en twee bovens (misschien iets minder handig). Voor de zomerperiode is het misschien beter een huisje te zoeken tussen de Westerduinen of rond de Badweg omdat je daar dichter bij het strand zit (maar weer wel verder van de winkel).

Gedaan: Een heleboel toffe dingen!

•  Uitstap met de balgexpres: echt een must-do, het is de enige kans op helemaal bij het Ooststrand of de Balg te raken. Mooie uitzichten heb je daar en toen wij er waren lagen een eind verderop zeehonden te zonnen. Blijkbaar ook de ideale plek om unieke schelpen te vinden, hoorden we achteraf.

• De 7 schatten van Schiermonnikoog: het koffertje met de fietstocht en opdrachten kan je kopen in het bezoekerscentrum (trouwens, er staat dat je die ook kan wandelen maar dan ben je wel heel lang bezig). Wij zochten de schatten verspreid over 3 dagen (maar we hebben op dag 2 de route wel serieus uitgebreid omdat Mats de meest Oostelijke toren wilde zien.

• Wadexcursie: met een gids het wad op. Toch weer heel wat bijgeleerd. Stonden er ook versteld van hoeveel kokkels er daar in de bodem zitten. Voor de zonen hadden we laarzen meegepakt van thuis, voor mij en Filip huurden we een paar bij het Bezoekerscentrum. Het was nodig want we zakten diep weg in de modder. De gids is trouwens een expert op gebied van schelpen. En Filip en Mats zijn de dag nadien nog kokkels gaan zoeken die we achteraf konden eten.

• Vliegeren: Op het strand kan je leren vliegeren. Wij regelden een uurtje (zodat we er zelf goed mee weg waren) om dan achteraf nog eens geld uit te geven aan een deftige vlieger.

• Bezoekje aan het schelpenmuseum Paal 14: alleen al de bevlogenheid waarmee Thijs, de man van de schelpen, over zijn passie vertelt. In zijn museum heeft hij ook een kaft met massa’s flessenpost brieven (volgens mij dateren de eerste brieven uit de jaren ’60). Geweldig om eens door te bladeren …

• Pikkedonker-wandeling door de duinen op zoek naar de vuurtoren (een collega had gezegd dat dat wel leuk was). ’s Avonds naar de vuurtoren wandelen afgaand op het licht. Het was een heel eind wandelen maar Mats en Nand hebben er echt van genoten. Machtig ook hoe het hele eiland beschenen wordt door de vuurtoren. Echt tof!

• Bezoekerscentrum: een beperkte tentoonstelling over het eiland en vooral, je kan er het programma vinden met de excursies van de komende week.

• Bunker Wasserman: gewoon tof om even te passeren, net als het kleine kerkhofje even verderop.

• Fietsen: Fietseiland bij uitstek, echt. Je fietst makkelijk van Zuid naar Noord en terug. In de duinen zijn fietspaden aangelegd die je echt langs de mooiste plekjes van Schiermonnikoog brengen. Je moet er wel rekening mee houden dat het soms dik tegenwind kan zijn, DIK tegenwind!

• Geo-caching: ook wel een manier om de puberzoon in beweging te krijgen.

• Strand: lang, breed, mooi (en bij momenten winderig).

Besluit? Echt een plek om ooit terug te komen, al heeft Mats gezegd dat hij eerst eens naar één van de Deense Waddeneilanden wil. Toch plezant, die ontdekkingsreizigers van ons.

Btw. wie kan me vertellen wat waarvoor deze schoorsteentjes in de tuin dienen? Ondergrondse sauna? Bakoven?