Het was met een diepe zucht dat ik gisterenavond richting bed ging. Laat ons zeggen dat ik er niet zo naar uitkeek om jarig te zijn. Vanaf nu gaat het alleen nog maar bergaf, denk ik soms cynisch.
De laatste jaren wist ik er altijd voor te zorgen dat ik vakantie had op de desbetreffende dag. Het voordeel van 30 juli bij je geboortedatum staan te hebben.
De laatste jaren, deze keer niet.
En dus pendelde ik vandaag naar Antwerpen, begon mijn werkdag als alle anderen. De verjaardagswensen van de eega kwamen nog voor 9 uur toe op mijn GSM (een meevaller dit jaar – met een vette knipoog naar Filip-). Ik maakte me vandaag ook extra geliefd bij de collega’s. Trakteren met ijs (en de overschot in de vriezer achterlaten voor de afwezigen) dan kom je al snel een paar streepjes vooruit.
Ik werd overstelpt met digitale wensen via Facebook, mail en SMS. Er stak zelfs een echt verjaardagskaartje in de bus (het kaartje van een kledingketen die wel erg goed kan timen buiten beschouwing gelaten). Waarvoor dank!
Vanaf vanavond verwen ik mezelf met een duur verjaardagscadeau. Een maandloon is niet niks, maar ik krijg er wel een hele maand rust voor in de plaats: ouderschapsverlof for the win! Man, ik ga genieten van mijn cadeau!
6 zegjes gedaan op Verjaardagscadeau …