Ik kon het eigenlijk bijna niet geloven (foei foei) toen Arne me het woensdag na school dol enthousiast vertelde en was pas helemaal overtuig toen hij vrijdag met z’n AVI7 diploma thuis kwam.
Jawel, onze oudste met z’n dyslectische kantjes is er in geslaagd om in één keer van AVI4 naar AVI7 te springen bij z’n niveauleestesten op school.
Eindelijk krijgen we het gevoel dat al die extra uren logo (ondertussen al bijna 3 jaar),het dagelijks lezen en woordrijtjes oefenen vruchten beginnen af te werpen. Een voorzichtige ‘oef’, en ook het bewijs dat we niet bij de pakken moeten blijven zitten.
In het dyslexie – dysorthografie verhaal van Arne hebben we ondertussen ook een volgende stap gezet. Via via vernam ik over het bestaan van een pyschomotorisch centrum waar extra kan getraind worden op schrijfmotoriek. De testen zijn ondertussen achter de rug en nu is het afwachten op het verslag en bespreking, want dan pas gaan we weten of Arne in aanmerking komt voor zulke extra oefening. Later meer dus.
Wij en vooral Arne gaan genieten van een ontspannen huiswerkloos weekje krokusvakantie!
6 zegjes gedaan op Apetrots