Deze namiddag ging Arne brevetzwemmen. 400 meter was de bedoeling, want dat brevet had hij vorig jaar niet gehaald wegens veel te moe toen. En deze namiddag begon Arne te zwemmen en te zwemmen en te zwemmen. Ik was halverwege de tel al kwijt geraakt, maar toen ik iemand van de jury een paar vingers opstak, dacht ik nog 4 keer heen en weer of was het 4 lengtes?
Even later liep één van de zwemleraren naast Arne en ik dacht bij mezelf, amaai, Arne is duidelijk nog niet moe want hij kan nog een ganse uitleg doen tegen de leraar terwijl hij doorzwemt. En hij zwom door, en hij zwom door, … en na een drie kwatier zwemmen kwam het verdikt: Arne brevet 400 en brevet 800 meter gehaald. Proficiat!
En ‘t strafste van al, toen hij in de kleedkamer aankwam leek hij nog totaal niet moe en zei hij dat hij best nog een stukje langer had kunnen zwemmen. Chapeau …
En om de dag af te sluiten, mochten we ook een mooi rapport gaan ophalen. Dik in orde, en voor het ondertussen lang gekende knelpunt gaan we nu ook verder actie ondernemen. Morgen begin ik met mijn eerste telefoontjes … Maar daarover later waarschijnlijk meer.
Een zegje gedaan op Chapeau …