Een nieuwe blogpost in het kader van #boostyourpositivity en deze keer gaat het rond quality time met de kinderen.
Drie zonen, elk zo verschillend en een heel eigen karakter.
Arne, net 14, is ondertussen al een stevige puber. Voor hem is het ‘techniek’ al wat de klok slaat. Op school volgt hij Elektro-Mechanica en dat lijkt hem op het lijf geschreven (als hij er niet voor vergeet te werken). Geëngageerd ook, nu hij deel uitmaakt van de leerlingenraad op school. Zijn kamer is tegenwoordig zijn territorium, zijn (zelf geassembleerde) computer zijn god. Bij momenten lui of opvliegend. Testosteron, zeker?
Vroeger had hij misschien een klein hartje, ondertussen is dat al wel veranderd. Quality time met Arne is vooral tijd maken om te luisteren, interesse in zijn leefwereld en zo af en toe meekijken naar zijn nieuwste ontdekking op youtube. Ondertussen gaat hij regelmatig na mij naar bed, duidelijk een avondmens als zijn vader. Hij komt nu ook wel op een leeftijd dat hij eens mee kan naar een optreden of een concert en dat vindt hij best leuk. De speeltuin krijgen we niet meer verkocht aan hem en gaan winkelen ligt ook niet hoog in de schuif.
Mats, broer van maar toch totaal anders. Als grote broer een Lego Technic auto in elkaar knutselt kijkt Mats van de zijlijn mee, meer niet. Techniek is niet zijn ding, alles wat met plantjes te maken heeft, des te meer. Ben je Mats kwijt? Dan zit hij ofwel in zijn groententuintje te werken of is hij bij de boer verderop te vinden. Liefst van al zou hij een serre in de tuin hebben (zoals de zoon van Dominique Persoone) en een paar bijenkasten zodat hij zelf zijn honing kan slingeren. Hij droomt van een eigen tractor later en een biogasinstallatie. Favoriete TV kanaal? PlattelandsTV. Op Youtube heeft hij alle landbouwgerelateerde filmpjes al wel bekeken, denk ik. Mats is ook erg sociaal, praat graag mee met de grote mensen en is zorgzaam. Hij zal de meeste aandacht aan het kleine neefje schenken. Mats is ook de gevoeligste van de drie, ook al praat hij niet graag over gevoelens. Zit ik ziek thuis, dan is Mats de enige die ‘s avonds vraagt hoe de dag geweest is en of het al beter gaat.
Quality time met Mats is samen in de tuin werken, samen koken. Liefst van al met groenten uit zijn tuin. Als ik hem al eens meekrijg naar de grote bib, gaat hij met plezier daarna een warme chocomelk drinken. Of gewoon samen een boek lezen in de zetel.
Nand zal altijd onze jongste blijven. We vermoeden dat hij ook meer technische genen in zijn lijf heeft en hij is er nu al van overtuigd dat hij later naar dezelfde school als Arne zal gaan. Nand heeft graag vriendjes in de buurt en in het weekend zit hij vaak bij de buren een paar huizen verderop of zit de buurjongen hier.
Nand tekent met plezier, altijd ligt er wel ergens een onafgewerkte tekening te slingeren.
Nand is de man van de knuffels en dicht tegen je aan liggen in de zetel.
Quality time met Nand is samen knutselen of nog even liggen tetteren in bed voor hij gaat slapen.
Nu ik er zo over nadenk, veel van wat we ondernemen is in teken van de zonen. Gaan we op vakantie, dat zoeken we activiteiten die we (bijna) allemaal leuk of interessant vinden (en af en toe mee naar een museum omdat mama dat per se wil, kan ook verrijkend zijn). We spelen gezelschapsspelletjes, veel gezelschapsspelletjes. Of Filip neemt Mats op sleeptouw tijdens de dag van de landbouw. En hele dag rondrijden om een paar boerderijen te bezoeken en de zoon te plezieren, Filip doet dat. Vorige vrijdag mochten de zonen met hem mee naar de generale repetitie van de meest bekeken talentenshow in jaren. Ook onze “leuke-dingen-doen” op zondag past in dat plaatje. Wij zijn misschien wel ouders die op werkdagen niet zoveel thuis zijn; als we thuis zijn, zijn we er wel.
En nu ik er zo over nadenk. “Quality time” klinkt zo duur, is dat niet gewoon tijd maken voor elkaar, naar elkaar luisteren, er zijn voor elkaar, samen dingen doen?
De Quality time met de kinderen hebben we gecovered, maar misschien moet de #boostyourpositivity actie er een extra thema aan toevoegen: “Quality time voor jezelf en en partner”, want daar loopt het hier nog wel een beetje mank. “Alles voor de kinderen” maakt dat je als koppel nog zelden samen weggaat. Ik kan zelfs niet meer zeggen wanneer ik en Filip nog eens met z’n tweetjes uit eten gingen …. Erg, hé?
2 zegjes gedaan op De kroost & quality time