Eind in zicht

De zomervakantie is bijna afgelopen. Wat binnenkort overblijft is een berg mooie herinneringen.
Buiten ons weekje Duitsland waren we vooral in en rond huize vierenveertig te vinden. Jawel, het huishouden heeft weer wat aandacht gekregen na een lange periode van absolute verwaarlozing. De zolder, waar gewoonlijk alle rommel uit het zicht gedropt werd, ziet er terug toonbaar uit (eindelijk). Speelgoed werd terug op z’n plek gezet of doorgegeven aan het kleine neefje. Versleten of kapotte spullen gingen onherroepelijk de vuilnisbak in. Ik was streng.
Een aantal kleer- en andere kasten werden gefatsoeneerd. Een berg broeken gepast om elke broek naar de juiste stapel te verwijzen: nog te dragen, te klein, te groot, voor spullenhulp. 4 vuilniszakken konden weg. Een opgeruimde kast … Oh yes!

Gelukkig was het niet altijd rommelen en poetsen. We deden filmavond met de vriendjes. We zagen “The Mignons” in de bioscoop. We deden van gezelschapsspelletjesavond thuis (hoog tijd om nog eens up-to-date te raken over de nieuwste spellen. Laat maar weten als je erbij wil zijn eind oktober). Mats ging voor een paar dagen vissen (blijkbaar trending bij de jeugd). Er was Gymkana, groot en klein (een hoogdag voor de kinders), een dagje Efteling, een last-moment beslissing voor een dagje strand en vliegeren in Zeeland (we moeten dat vaker doen, die last-moment dingen), een logee voor Arne,…
We hebben ons geamuseerd en genoten!

De ene zoon werkte in de tuin en ging patatten rapen (geheel uit eigen beweging – heeft die echt mijn genen geërfd?), de andere zoon stelde zijn eigen desktop gaming PC samen en stak alles op een avond in elkaar (met een draaiende computer tegen bedtijd). Het komt wel goed met onze 13-jarige puber. Misschien kan hij binnen een paar jaar vakantiewerk doen bij een computerwinkel?

Binnen een paar dagen moeten we de boekentassen alweer bovenhalen en mijn treinabonnement verlengen, want niet alleen de vakantie loopt af voor de kinders, ook voor mij. Maar nu eerst nog 6 dagen dubbel en dik genieten.