De oudste ging deze namiddag liever bij vava buiten op het veld werken (en het weer is veel mooier geworden dan vanmorgen verwacht). De andere twee liggen te slapen wegens een beetje ziekjes en ondertussen geniet ik even van de stilte, het zachte geronk van de ijskast en het gezoem van de auto’s die voorbij rijden.
Jaren geleden stond de radio altijd op en vond ik de stilte zo stil, nu geniet ik van de zeldzame momenten, geen geroep of getier, lawaai van de computer of tv, niks.
Buiten straalt het zonnetje, onze amberboom laat zich van zijn schoonste kant zien. ‘t is herfst. Nog even genieten, nog even opladen en rommelen, om binnen eventjes terug aan massa’s decibels blootgesteld te worden …
Een zegje gedaan op Stilte