Een award van Kathleen

Zo af en toe circuleren er awards in blogland. Ik kreeg een Liebster award van mijn stressbuddy, Kathleen. Wat die Liebster award nu juist is of waar die vandaan komt, geen idee. Maar Kathleen en ik, we hebben één en ander gemeen. Ook al ontmoette ik haar nog niet in levende lijve, toch is ze een fijne online steun en toeverlaat. Ik neem met plezier haar award in ontvangst. En het streelt mijn ego, dat mag ook gezegd worden.

Zo’n award, die moet je ook doorgeven. Kiezen is altijd moeilijk -zoals gewoonlijk- maar deze madammen zou ik graag eens in de spotlights zetten:

Lien is een pionier in de blogwereld, ik denk dat het zelfs één van de eerste blogs was waar ik ooit terecht kwam, lang voor er sprake was van één of andere vorm van blogverslaving mijnentwege. Ik begon haar blog sporadisch te lezen, ik las over de vreugde die haar dochtertjes brachten, ik las over het verlies en verdriet dat haar zomaar en compleet onverwacht te beurt viel. Het riep herinneringen op, dat zeker. Lien, je bent een bewonderenswaardige dame! Hoedje af!

Dan is er Ysabje. Lang geleden schreef ze een blogpost over borsten. De post is me altijd bijgebleven al wist ik ondertussen niet meer in welke context het geschreven was (en ik kan haar post niet terugvinden. Gelukkig ben ik nogal inventief wat betreft zoeken, hopelijk vindt Ysabje het niet erg dat ik hier een linkje zet). Ysabje schrijft over het leven zoals het is en ze heeft een geweldige schrijfstijl. Ik zei het eerder al: ze verdient een column in één of ander tijdschrift. Zeker weten! Volgens mij is zij ook een beetje superwoman maar beseft ze zelf nog niet.

Nike verdient ook een bloemetje award. Ze tipte me over mindfulness en daar ben ik haar heel dankbaar voor. Ik volgde zelf een cursus en ben blij dat ik het gedaan heb en dat ik nu elke week naar het oefengroepje ga. Ik durf eerlijk te zetten dat de mindfulness zijn nut al bewezen heeft. Dank je wel!

Voila, de awards zijn uitgedeeld. Take it of leave it! Het is me om het even.