Genieten…

“Genieten, genieten van elke dag die we krijgen.” zei ik tegen mijn vader.
“Maar,” antwoordde mijn vader, “Wat is dat, genieten? Wil dan dat zeggen dat ik niet bij je broer of zus mag gaan helpen?“.
“Maar, vader…” besefte ik, “genieten is toch voor iedereen anders. Mijn broers genieten ervan om met hun paarden in de weer te zijn en op zondag met de dochters ergens naar een toernooi rijden. En mijn zus? Voor haar is genieten bezig zijn met korfbal, naar de wedstrijden van haar kinderen gaan kijken en vurig supporteren.
Voor ons is genieten met de zonen dingen ondernemen, samen op vakantie gaan. Filip kan ervan genieten om iets te maken aan zijn werkbank, lekker te koken of gewoon muziek te beluisteren. Ik geniet ervan om rustig te kunnen lezen, te zoeken naar mooie vakantiehuizen en de zonen te zien zwemmen. En jij, vader;” vervolgde ik, “Jij geniet ervan om te werken, in je eigen tuin, je moestuin en je geniet ervan om te helpen bij mijn broer, die je boerderij als het ware verderzet en bij mijn zus waar het elk jaar druk is met de “prei”. Genieten is echt voor iedereen verschillend.”

Het doet me opnieuw beseffen dat mijn keuze om 4/5e te werken de juiste was. Dat niemand weet of hij/zij ooit een pensioenleeftijd zal bereiken. Mijn moeder dacht ook oud te worden, haar pensioen heeft ze niet gehaald. Dat ik later langer zal moeten werken of minder pensioen zal krijgen? Eerlijk gezegd lig ik er niet zo wakker van. Misschien zal ik gewoon blij zijn dat ik er nog ben, dat ik nog mag werken. Die extra dag per week thuis en met de kinderen, die heb ik toch maar gehad of ik nu ooit de 65 haal of niet.