Zondagavond, 21u. De jongste zoon lag om 20:20 in bed, nummer twee een half uur later. Nummer drie hangt nog even achter zijn computer. In de hal staan twee boekentassen en een rugzak klaar voor weer een nieuwe schoolweek en in de keuken heeft manlief juist een pot soep opgezet met verse tomaten uit de serre van vava. De strijk is bijgewerkt, de living opgeruimd en de stapeltjes kleren liggen klaar voor morgenvroeg.
We hebben nog maar een halve week school (en terug aan het werk) achter de rug en het lijkt alsof we in no time in de aloude schoolroutine gerold zijn.
Een paar maand geleden kocht in een opwelling deze “Super organized family planner”. Ik vermoed dat de woorden “super organised” de doorslag gaven voor deze implusaankoop. Pas vorige week kwam ik deze planner terug tegen in de kast en ik besloot direct om ervoor te gaan. Gisteren vulde ik netjes alle vakjes met de bezigheden die het reilen en zeilen van ons gezinnetje bepalen. Eerlijk is eerlijk, het meeste staat wel in de agenda van mijn smartphone maar alles netjes op papier zien staan, maakt het des te overzichtelijker en niet alleen voor mij. De zonen weten meteen wanneer papa of mama ‘s avonds nog weg moeten. Papa en mama zien iets makkelijker waar er conflicten in elkaars agenda’s voorkomen.
Ik geeft toe, de family planner neemt best wat plaats in aan het magneetbord, maar voor een georganiseerd en smooth gezinsleven moet je iets over hebben.
Dan is er nog het weekmenu dat ik na een halve start ergens in het begin van het jaar een nieuwe kans wil geven om te voorkomen dat de “wat eten we vandaag”-vraag voor de nodige frustraties en spanningen begint te zorgen. Het was even zoeken naar inspiratie maar dankzij het www en een paar kookboeken van Colruyt in de kast staat er toch al 4 weekmenu’s in de steigers.
Mijn laatste stukje routine? Op tijd in bed en daar ga ik me vandaag aan houden. Slaapwel!
4 zegjes gedaan op De routine