“Een spleet van 7 millimeter,” zei de tandarts en ze slikte. “Ik denk dat het stilaan hoog tijd wordt om dat duimen af te leren.” En daar stond ik dan. We hadden in het verleden al eens geprobeerd die gewoonte af te leren. Vieze nagellak, slapen met een handschoen. Zonder succes.
“Er zijn patiëntjes die er met de thumbguard van af raken, ” zei ze daarna. Terug thuis begon ik mijn research. 75 euro, dat is niet niks. Maar natuurlijk: all for the kids.
Twee weken later hadden we de thumbguard in huis. Eigenlijk is het een soort rubberen huls die je over de duim schuift en aan de pols vastzet met een festivalbandje. Nacht 1 ging goed, nacht 2 ook. Na nacht 3 had ik door dat zoonlief dat rubberen hulsje over zijn duim kon trekken en makkelijk al duimend in slaap kon vallen. Ik vreesde het ergste, maar misschien vooral dat die 75 euro weggesmeten geld was.
Gelukkig kreeg ik niet veel later een geweldig aha-moment. Het concept van de magische handschoen dat ik een paar maand eerder al geprobeerd had, had één groot gebrek. Een handschoen kan je zelf makkelijk uittrekken, ook ‘s nachts. Ik pakte een goeie schaar en de (nog niet zo) magische handschoen, knipte een gaatje in de boord van de handschoen (ter info, die handschoentjes van Hema kosten geen geld), pakte zo’n festivalbandje dat bij de thumbguard geleverd was en stak het door de boord van de handschoen. De echte ‘magische handschoen’ was geboren. En vooral, het werkt! Het festivalbandje zorgt ervoor dat Nand die handschoen zelf niet uitkrijgt (of hij moest een schaar onder zijn bed liggen hebben).
Update (een paar dagen later): hoorde gisterenavond van Filip dat Nand die laatste truck al wel uitgehaald heeft, er lag in zijn kamer een schaar om die bandjes bij te knippen en daar heeft hij dankbaar gebruik van gemaakt.
Sinds begin september slaapt Nand met zijn magische handschoen (mijn excuses voor de miserabele foto’s) en hij is het ondertussen zo gewend dat hij amper niet zeurt om zijn duimpje. Trouwens, ik heb hem geleerd om zijn handen onder zijn kussen te steken om in te slapen en dat lijkt hem te helpen.
Zolang we nog festivalbandjes hebben, gaan we door (en misschien probeer ik elders nog wat van die bandjes op de kop te tikken). Ook al is Nand ‘s nachts duimvrij, overdag tijdens de rustige momentjes steekt hij nog makkelijk een duim in de mond. Helemaal afgeleerd is hij het dus nog niet, maar het gaat de goede richting uit.
Hebben je zelf een duimzuigertje in huis: gewoon een handschoen, een schaar en wat festivalbandjes en vooral: veel geduld! Succes ermee.
Een zegje gedaan op Nand stopt met duimen