Begin juli werd ik uitgenodigd door Nintendo. Of ik zin had in een voorstelling van het spel Animal Crossing New Leaf en een avondje speelplezier op nog geen vijf wandelminuten van het werk? Waarom ook niet? Een fijne ontvangst met bekende gezichten en een initiatie in het spel. Misschien was wennen aan het 3D effect nog het moeilijkst voor mij.
Tja, moeder de huisvrouw heeft zelden tijd om zulke spelletjes te spelen en moet het nogal vaak opnemen tegen drie zonen die zich alle elektronica toe-eigenen en dan is het wel eens leuk om die spellen zelf te exploreren.
Het spel zelf? In Animal Crossing New Leaf is Tortimer, de oude burgemeester net op pensioen gegaan en dus mag jij burgemeester worden van je eigen stad. Gelukkig is er Isabelle, de assistente die er mee voor zorgt dat je je zo snel mogelijk thuis voelt in het stadje. En dan zijn er de andere stadsbewoners in de vorm van dierenfiguurtjes die maar al te graag een praatje met je maken. En om de economie draaiende te houden, kan je allerhande spulletjes zoals fossielen, bloemen, fruit, vis, … verzamelen en verkopen in de tweedehandswinkel of doneren aan het museum. Met het geld dat je hiermee verdient, kan je nieuwe kleren kopen, een eigen huis (eventueel op afbetaling) en dat natuurlijk ook inrichten. Het leuke aan het spel is toch wel dat het rekening houdt met de realistische uren en tijden van het jaar. De winkel gaat pas open om 9 uur en niet vroeger en ‘s avonds na sluitingstijd kan je er natuurlijk ook niet meer binnen. Slimme kinderen, die passen natuurlijk gewoon de klok van de 3DS aan in de instellingen zodat ze toch nog verder kunnen spelen.
Je kan binnenkijken bij je stadsgenoten of gewoon de trein nemen naar een ander stadje om daar even rond te neuzen. Blijkbaar is er ook ergens een disco, maar ik heb ik nog niet gevonden.
Het spel is niet beschikbaar in het Nederlands, maar achteraf gezien is dat geen struikelblok geweest. Arne begint al redelijk wat Engels te begrijpen, Mats die vraagt gewoon wat hij moet kiezen en Nand die klikt maar wat ;-). Als Arne niet meteen weet hoe hij iets moet doen, is er natuurlijk het www to the rescue dat vol staat met tips en how to-filmpjes.
De Nintendo ging mee naar Denemarken vorige zomer en was een goeie bezigheid voor onderweg. Alleen, als ééntje erop speelt, willen de zonen er plots alle drie op spelen. Typisch zeker …
