Te

De weken van “te”, zo beschrijf ik de voorbije weken. Te druk, te veel, te zwaar en soms ook te weinig. Gewoon te veel ‘te’-s bij elkaar. En het lijkt niet op te houden.

Daarom zet ik nu zondagnamiddag een groot rood kruis in mijn agenda, zodat er eindelijk een beetje tijd overblijft voor iets zonder ‘te’. Misschien gewoon een wandeling in het bos, want dat lijkt eeuwen geleden. Effe rust, stilte, gewoon ‘zijn’ en genieten van het nu. We moeten dat echt meer doen (we zijn deze week nog eens met de neus op de feiten gedrukt). Alleen maar hopen dat we Wout niet tegen komen.

Als je ons zoekt volgende zondag: ook even achter de bomen kijken.