Ik trok mijn stoute schoenen aan en mailde of hij geen recensie exemplaar van zijn boek op reserve had. Wat me erin aantrok? Geen idee, was het omdat de man een huisje heeft in Schoorl waar we vorige zomer waren? Was het het woordje “geluk” dat de titel sierde? In ieder geval was er “iets”.
Op het facebook mailtje kwam niet meteen antwoord, maar ik lag er niet wakker van. Tot ik een paar weken geleden een antwoord kreeg, mijn berichtje was ergens ongelezen gebleven. Het recensie exemplaar kwam er meteen aan.
Nog geen week later zette ik het weekend in met “De geluksprofessor” van Patrick van Hees en eindigde het weekend op pagina 251. En wat me nu na een paar weken nog steeds intrigeert is dit zinnetje aan het begin van het boek “Gebaseerd op de werkelijkheid”.
Hoever gaat die werkelijkheid, en waar is dan de grens tussen realiteit en fictie.
Ik weet nu ook wie the Nightclimbers of Cambridge zijn en de Corpus clock, die wil ik misschien ooit in het echt zien.
Voor de korte inhoud kan je hier terecht. Een aanrader die vlot weg leest en je nog eens een keertje laat stil staan bij de jachtigheid van het leven.
Het (bijna) dagelijks treinen, is duidelijk bevorderlijk voor mijn leesactiviteiten. Zijn ondertussen als “gelezen” gecatalogeerd:
- De beschermengel van Paulo Coulho
- Rendez-vous van Esther Verhoef
- Alles te verliezen van Esther Verhoef
- Zwarte Piste van Suzanne Vermeer
3 zegjes gedaan op De geluksprofessor