Vorige vrijdag nog eens op controle bij de gyn en zoals ik al verwachtte blijft ons babietje koppig met het hoofdje naar boven zitten. Ik mag me dus stilaan gaan voorbereiden op een stuitbevalling. Mijn gyn heeft me in ieder geval al gerust gesteld, bij stuitligging, zeker als je al 2 kids zonder problemen op de wereld zette, is niet altijd een keizersnede het enige alternatief. Wat we nodig hebben? Een gyn die ervaring heeft met stuitbevallingen (de mijne bood zelfs al aan dat ik mocht vragen om hem te contacteren ook al is hij dan niet van wacht) en een epidurale verdoving (die ik zowiezo al van plan was te vragen).
Ik hoop alsnog dat babylief nog zo slim is te draaien, of dat de gyn er nog in slaagt om onze baby extern te draaien (wat hij één van de volgende consultaties toch nog wil proberen). Afwachten dus, al moet ik eerlijk toegeven dat het idee van een stuitbevalling me toch wat schrik aanjaagt.
Ondertussen begint iedereen ook druk te speculeren over het geslacht van onze baby. De ene denk een jongen, de ander een meisje. Afwachten dus naar eind juni … dan mag de hele wereld weten wat het geworden is.
Nog 2 weken werken en kunnen we hopelijk rustig beginnen aftellen … ik begin stilaan nieuwsgierig te worden naar onze derde spruit.
Een zegje gedaan op Stuitbevalling