Bijna exact hetzelfde moment, 3 jaar geleden voelde ik m’n eerste wee. Nu 3 jaar later slaapt het wezentje dat die nacht geboren werd voor de allereerste keer in z’n nieuwe grote bed. Morgen is Mats jarig.
En elke keer opnieuw, roept de verjaardag van Mats ook andere herinneringen op. Hoe mijn moeder de komst van haar 7de kleinkind gezien had als laatste strohalm en zich krampachtig probeerde vast te houden aan het leven, hoe mijn zus nog diezelfde zondagavond langskwam om te vertellen dat voor mijn moeder de laatste weg naar het einde was ingezet. Hoe we met kleine Mats, amper 1 dag oud, naast haar sterfbed zaten. Hoe mijn moeder amper 7 dagen later zachtjes weggleed naar het eeuwige leven …
Begin en eind …. zo dicht bij elkaar.
Gelukkige verjaardag, lieve schat!
2 zegjes gedaan op 3 jaar