De vakantie die geen vakantie lijkt

Vijf dagen thuis, vijf dagen op een rij het ‘lijkt’ een zee van tijd.
Ondertussen is dag één gepasseerd gevuld met een bezoekje aan de osteopaat, een trip met 3 zonen naar de kinderarts (elk met een ander kwaaltje) en een bezoekje aan de kinderkledingwinkel (we hebben ook dit jaar een communicant in huis). Je kan wel begrijpen dat de dag goed gevuld was. Zeker toen ik om 18u ook nog besliste om toe te geven aan mijn kuiswoede. Om 22u was de benedenverdieping proper, kinders in bed en ik uitgeteld met duidelijk meer dan gewoon een kleine opkomende snotvalling in de neus.

Vandaag startte met veel snot, tranende ogen en een gigantische kriebelneus. Jawel, mijn kop heeft het goed te pakken.
Een rustig dagje vandaag, dat was het plan … dus trokken we deze voormiddag naar de bioscoop voor de 3D versie van Finding Nemo. De gewone versie ligt hier al lang in de kast bij tal van andere klassiekers maar het was duidelijk lang geleden dat we die film nog zagen.
De zonen genoten van hun geweldige 3D bril (met dank aan Walt Disney België) en de avonturen van Nemo en zijn papa.

Gelukkig heb ik dit keer geen to-do lijstje op papier gezet van de klusjes die ik wil gedaan krijgen (hoewel ze natuurlijk wel al lang in mijn hoofd zitten en blijven zitten).
Zo even vijf dagen vrij zonder dat de echtgenoot thuis is, met miezerig weer, een zware verkoudheid en een stel kinderen die niets liever doen dan vechten voor de iPad, neen dat is niet echt vakantie voor mij.

Voor morgenavond staat er nog een optreden van Absynthe Minded  op de agenda. Laat ons hopen dat mijn neus dan gekalmeerd is.

En nu: in de zetel met een boek en thee met honing … en dat op Valentijn. Hatchie!