De Danone-koe

We mochten de boer op van Danone: op bezoek bij een echt melkveehoudersbedrijf in Loenhout. Dat kleine uurtje autorijden hadden we er graag voor over, want het was echt de moeite waard.
Onderweg er naartoe waren de zonen al druk aan het speculeren in de auto, over hoeveel tractors ze nu wel zouden zien en hoe groot die zouden zijn. Mats overwoog zelfs om misschien later ook melk-boer te worden.

Samen met een veertigtal andere mensen werden we vriendelijk ontvangen door Jan, Chris en hun zoon Jeff. We kregen een verzorgde en lekkere brunch voorgeschoteld. Het smaakte! De zonen konden zich uitleven op het koeie-springkasteel en de trap-tractors, maar het hoogtepunt was toch wel de rondleiding op het bedrijf, tussen de koeien.

Jan en Chris leidden ons rond alsof ze niks anders doen, getalenteerde gidsen zijn het. We hoorden een verhaal van hard werken, elke dag opnieuw, maar ook een verhaal van passie en heel veel liefde voor de kloeke viervoeters die aan de basis liggen van al die lekker yochurtjes in onze ijskast.
De zonen hingen aan de lippen van boer Jan en luisterden met volle aandacht (wij ook trouwens).

Wat mij vooral opviel is de discipline. Geen boerenerf vol loslopende katten en een boer in vuile overal, maar een modern bedrijf dat nog weinig weg heeft van de boerderij uit de tijd van de Witte van Zichem, geen vuiltje te bespeuren én met strenge regels op alle gebied: Jonge stiertjes verblijven buiten in een hok om te voorkomen dat de koopmannen ziektes uit andere bedrijven de stal zouden binnenbrengen. Medicatie mag alleen nog via tussenkomst van de dierenarts gegeven worden en alles wordt nauwkeurig gedocumenteerd en misschien nog strenger gecontroleerd door allerlei instanties. Het is niet voor niets dat Danone kwaliteit uitstraalt.

Een registratiesysteem zorgt ervoor dat de vrouwelijke kalfjes hun porties melk binnenkrijgen. Hebben ze hun limiet voor de dag bereikt dan blijft de melkkraan dicht (en moeten ze vast voedsel bij eten), is er een kalfje dat minder komt drinken dan is dat mogelijks ziek en moet dat gecheckt worden. Er is duidelijk over nagedacht.

We proefden verse koemelk, zagen het koe-massagesalon, de koestront-kuisrobot, de melk-put, een melksnor, de koe-eten-mixer, zwaluwen, de pas bevallen koe (met keizersnede), de gestrafte koe en natuurlijk heel veel andere koeien (geen paarse Milka-koe, wel een bende wit-blauwe Danone-koeien).

Deze uitspraak van één van de andere toehoorders vat het allemaal mooi samen: “Hier sta je echt niet bij stil als je thuis het lipje van een bus melk opentrekt.”

Ik zag vooral twee mensen met een enorme passie voor hun stiel, die niet-op-vakantie-gaan niet als gemis zien, die er elke dag opnieuw -ook op zon- en feestdagen- staan om hun beesten te melken en te verzorgen en een boer die elke nacht toch maar even bij de koeien gaat kijken of alles in orde is. Knap!

Mats, die twijfelt ondertussen of hij melkkoeienboer gaat worden. Ik denk hij nog net iets te graag op vakantie gaat en misschien dat hij toch liever nog wat meer tractors heeft (we zagen er maar twee). En de inhoud van de goodie bag? Die staat ondertussen in de ijskast (maar niet voor lang).

Dank je wel familie Luyckx voor de super-rondleiding, dank je wel Danone, dank je wel Andrew voor de uitnodiging. Het was een onvergetelijke ervaring voor onze drie gasten (en ook een beetje voor Filip en mij)! Missie geslaagd.
En mooie dingen kom je ook op onverwachte plaatsen tegen, zelfs op de boerderij.
Als er ooit een blik achter de schermen in de Danone fabriek in Rotselaar te scoren valt, dan stellen we ons graag kandidaat!