20 jaar getrouwd dit jaar. Er werd lang getwijfeld aan een feestje, maar uiteindelijk zagen we te erg op tegen al dat gedoe. Wie, wat, waar? Het was gewoon te moeilijk.
23 mei, onze trouwdag, zat ik in Londen. Manlief was thuis met de zonen, maar al snel werd beslist om het vieren van die “20 jaar” uit te stellen. Ik regelde een verblijf voor 2 nachten, Filip koos de restaurants.
En zo vertrokken we twee weken geleden op vrijdagavond richting Vrouwenpolder. Ons verblijf voor 2 nachten was een toffe B&B, Nachtje in de kerk. Effectief een kerkje waarin 2 kamers of eerder studio’s zijn gemaakt. Ter info, er zijn nog twee kamers in aanbouw. Gelijkvloers centraal een bad, boven het bed. Veel tijd om in te checken hadden we niet want om 19u werden we in restaurant Scherp in Middelburg verwacht. We gingen voor het 4-gangenmenu. Lekker en verfijnd, alleen de frietjes bij de hoofdschotel, die had ik beter achterwege gelaten want na het dessert en thee was ik meer dan voldaan. Na een klein wandelingetje in Middelburg was het tijd voor bed (en natuurlijk het moment om even te checken hoe het met de thuisblijvers stond).
Het ontbijt op zaterdag was dik in orde. We huurden een elektrische fiets (je moet dat toch eens geprobeerd hebben) en startten aan een rondje Zeeland. Via Domburg en Weskapelle reden we naar Zoutelande (want daar moet je tegenwoordig toch eens geweest zijn). Na een tussenstop en een kleine lunch (het brood met oosterse makreelsalade is een aanrader) reden we via de fietsknooppunten terug richting Vrouwenpolder om een laatste keer halt te houden voor een verfrissing. Het was schitterende weer dus moesten we wel op tijd en stond halt houden voor een drankje.
Met 50 kilometer in de benen, was de rust en het bad meer dan verdiend om dan tegen 19u opnieuw richting het volgende restaurant te vertrekken. Meliefste was het deze keer. Het niveau van een sterrenrestaurant met een gastvrouw met Vlaamse tongval. Het 5-gangenmenu met aangepaste sappen was super. We werden meer dan in de watten gelegd en kregen nog een extraatje omwille van ons 20 jaar. Pas toen we vertrokken zagen we dat je vanaf de tafels aan de ingang van het restaurant volledig zicht had op de bedrijvigheid in de keuken. Wie daar zelf ook eens wil gaan eten, raad ik aan om een plekje met zicht op de keuken te vragen. Zo’n restaurant van die klasse is tof om eens te doen, maar niet te vaak (onze portemonnee zou het ook niet trekken).
Om ons uitje af te sluiten werd er zondagvoormiddag gewandeld op het strand en gedronken in de strandbar. Eigenlijk wilden we ook nog even stoppen in Domburg voor een paar cadeautjes (blijkbaar zijn de winkels daar op zondag open) maar na een kwartier rondrijden op zoek naar een parkeerplaatsje op de overvolle parkings van Domburg, zijn we onverricht ter zake naar huis gereden en hebben we thuis nog een bloemetje gekocht voor de BBQ waar we nog verwacht werden.
Zo met z’n tweetjes weg gaan, we moet dat vaker doen, zeggen we keer op keer. Gelukkig worden de 2 oudste zonen oud en zelfstandig genoeg om een paar dagen alleen thuis te blijven en hebben we fantastische vrienden waar Nand meer dan welkom is. Wordt vervolgd dus… die uitjes zonder kinderen.
Een zegje gedaan op Naar Zeeland zonder kinderen