We hadden het nodig, broodnodig, een paar dagen rust. Even bijkomen van ons soms wel jachtige leven.
Deze keer vonden we de rust in de Eifel, meer bepaald de Vulkaaneifel (wees gerust, ik had daar voordien ook nog nooit van gehoord). Blijkbaar waren er in de regio lang geleden vulkanen, en zie je in het landschap de restanten ervan en die hebben we inderdaad ook gezien.
Een huisje met een heel beperkte internettoegang, dat is ook 5 dagen tijd om te detoxen. Gelukkig had de oude zoon alleen op dag één last van de cold turkey. Bij de jongste zoon viel het blijkbaar nogal mee want op dag drie zei hij: “Mama, voor mij is het 9,9.” “9,9 wat?”, was mijn antwoord. “Awel mama, dit huisje krijgt van mij 9,9 op 10 en als er internet zou geweest zijn dan was het 10 op 10.” Al bij al dus niet zo slecht.
En hij had gelijk die jongste zoon, maar zelfs zonder internet was het Vulkaneifelhaus voor mij een dikke 10 waard. Een toffe architectuur: het is moeilijk uit te leggen, maar eigenlijk vorm de binnenkant een soort spiraal met heel veel split levels. Je begint beneden met een tuinkamer, daarna een slaapkamer, verder de inkom, dan de zithoek, de keuken, de tweede slaapkamer en dan een vide met een bureautje. Tussen elke plaats zitten een paar treden wat voor een heel tof effect zorgt. Misschien niet ideaal voor je oude dag, maar voor ons: perfect.
Ik genoot vooral van het uitzicht, de avonden bij het haardvuur (iets wat we thuis niet hebben) en de totale stilte van de nacht. Geen vliegtuigen, voorbijrijdende auto’s, … Gewoon stil.
Onze gastheer heeft blijkbaar een goede muzieksmaak en dus werd zijn CD collectie druk beluisterd en kregen de zonen van manlief een muziekbad. De TV, die heeft zelfs niet aan gestaan. Lezen, gezelschapsspelletjes spelen (we weten eindelijk hoe Fabrieksmanager werkt), een beetje voor school werken, experimenteren met het fototoestel (lichttekenen) en af en toe een frisse neus halen.
We wandelden rond de Maares (vulkaankraters gevuld met water) in Gemunden, we fietsen een mountainbike route van een dikke 22 kilometer, gelukkig was het grootste deel ook te doen voor mij en Filip, de enigen met een gewone stadsfiets. Hoogtepunt van ons fietstochtje was “Den Brubbel” een koudwatergeiser die elke 35 minuten water in de hoogte spuit (ook de enige plek waar de andere toeristen tegen kwamen).
We bezochten ook nog de muhlsteinholen, grotten die gevormd zijn door de lava na een vulkaanuitbarsting. Het was even zoeken om de juiste locatie te vinden maar eens gevonden was het toch wel een magisch plekje.
“Effeweg” kan toch zo plezant zijn!
2 zegjes gedaan op Digitaal detoxen in de Vulkaaneifel