Ons geduld wordt beloond. Eindelijk – na een paar jaar wachten – hangt er rood goud te blinken in onze kersenboom. Lekker vers van de boom.
De bloesems van de zilverlinde hangen klaar om kortelings een zomerzoete geur te verspreiden. Eindelijk!
En de zonen, die genieten van de vakantie. Deze week, net zoals vorige week, wel nog op sportkamp (niet altijd met volle goesting), maar de momenten thuis zijn ze nog amper ‘thuis’. Computer, ipad en consoorten zijn naar de tweede plaats verhuisd (wie had dat verwacht).
Met de vrienden uit de buurt (en geen enkele moet onze drukke straat oversteken, oef!) hebben ze een hecht clubje gevormd en zitten ze dan weer hier, dan weer daar te spelen. Nu nog een clubhuis en een originele club-naam. Hun zomer kan niet meer stuk.
Twintig jaar geleden hing ik ‘s zomers op dezelfde plekken rond… Maf!
Een zegje gedaan op Zoete zomer!