Autoloze schooldag, dus zoveel mogelijk kinderen vandaag zonder auto naar school. Deze mama wilde ook haar steentje bijdragen en besliste om eerst de twee groten naar school te fietsen om daarna gezwind in de auto te springen richting werk.
Het was blijkbaar ons dagje (vooral dat van Mats) niet, want Mats slaagde er vanmorgen in een straat over te steken zonder kijken en stoppen (alsof de mama het nog geen keer of vier geroepen had). Het is nog maar sinds een paar weken dat hij met z’n eigen fiets mee op straat fietst, ik vrees dat ik hem nog één en ander extra moet inpeperen. Ik hoop in ieder geval dat hij het nu begrepen heeft en dat hij ons en vooral zichzelf zoiets niet meer lapt.
Vanavond had ik vava gevraagd de fietsende zonen op te pikken op school. Blijkbaar is Mats er in geslaagd te vallen met z’n fiets (ik hoorde iets van te snel fietsen en onnozel doen, dus ook een beetje veel zijn eigen schuld), wenen, ketting van de fiets, … En dan voel ik me al schuldig dat ik vava hiermee opgezadeld had.
Hoewel ik ze deze morgen allebei ingeprent had om heel flink te fietsen en zeker voorzichtig te zijn als vava hen kwam ophalen. Het heeft niet mogen baten. Als ‘t aan vava ligt zal ‘t de laatste keer geweest zijn dat hij ze met de fiets ging ophalen (en ik kan hem geen ongelijk geven).
En dan denk ik, misschien is hij nog te klein en te jong om mee te fietsen. Maar hij moet het toch een keertje leren …
